ศรีสมภพ
ความปลี่ยนแปลงเป็นนิรันดร์
ทุกสิ่งนั้นย่อมผันเปลี่ยน
เกิดแล้วดับกลับวนเวียน
ใช่เสถียรทุกสถาน
ความแน่นอนไม่เที่ยงแท้
ความผันแปรสิแน่นาน
หลงยึดติดสนิทมั่น
ไหลตามธาร นั่นปลาตาย
โศกาย่อมมาสู่
เพราะไม่รู้หลงกูใหญ่
เงินตราซื้อหาได้
แม้แต่ใจวางขายเกลื่อน
ตีค่าราคาคน
ความรวยจนบนความเคลื่อน
ตัวแค่นิดแต่บิดเบือน
มองโลกเหมือนทาสเรือนเบี้ย
ลุกล้ำธรรมชาติ
ใช้เงินยัดกวาดซื้อเสีย
เกินตนจนล้นเรี่ย
โลกต้องเคลียร์ ! ส่วนเสียคืน
เตือนซ้ำๆ ย้ำหลายครั้ง
บ้านเรือนพังยังจะฝืน
ผยองกล้าหน้าตาชื่น
ที่เหยียบยืน ผืนของใคร ?
ขุด ถม ขวาง สร้าง กาง กั้น
เปลี่ยนพื้นผัน บั่นสลาย
สมดุลลด