เฮาชาวดอย
รำลึกคุณครูไพชยนต์ ภูตาโก
เปิดประตูห้องปกครองฉันมองผ่าน
เห็นเก้าอี้อาจารย์ตระหง่านอยู่
เมื่อสบแววตาเห็นท่านเอ็นดู
ท่านคุณครูไพชยนต์ครูคนจริง
เป็นแม่พิมพ์ที่ดีเป็นศรีชาติ
ขาวสะอาดโปร่งใสในทุกสิ่ง
ทั้งเป็นครูเป็นร่มหลักศิษย์พักพิง
ร่มเย็นอิงปกป้องลูกศิษย์มา
ทุกคำสอนคือห่วงใยใส่ใจศิษย์
ทุกแนวคิดเพื่อทุกงานการศึกษา
ทั้งสองมือปลูกปั้นสร้างปัญญา
ทั้งสองตาสอดส่องปกป้องภัย
สองมือท่านที่ป้องประคองลูก
สัมพันธ์ผูกปลูกปั้นนั้นไฉน
มิอาจว่าหน้าที่ที่ทำไป
แต่คือใจที่กระทำชี้นำพา
ผ่านเดือนปีถึงกาลท่านเกษีย
หน้าส่วนตัว
1784
4
0
