จากดินสอแท่งยาวและเหลาแหลม เริ่มแต่งแต้มลากเส้นเป็นกอขอ บรรจงจัดหัดคัดเขียนเพียรถึงฮอ เคยยึกยือค่อยลอองามพอดู ด้วยมือนุ่มกุมมือน้อยคอยรังสรรค์ พจน์จำนรรจ์แนะนำย้ำเตือนหนู ถ้อยสำเนียงอ่อนละมุนของคุณครู เสกให้ผู้โง่เขลาเข้าหทัย ณ วันนี้ดินสอนั้นสั้นและทู่ ความหลักแหลมคงอยู่ไม่ไปไหน ยังตราตรึงแม้นานเนิ่นเจริญวัย อยู่ในใจและสมองของศิษย์ครู