มองขอบฟ้ากว้างไกลใจเหงาหงอย นั่งเหม่อลอยคิดไปให้ขื่นขม คิดถึงเขาข้างเดียวเปลี่ยวระทม ยินคารมตรมเศร้าร้าวฤทัย ฝากข้อมความส่งไปด้วยใจภักดิ์ ต้องเจ็บหนักดวงกมลจักทนไหว เขามิเคยห่วงหามาใส่ใจ สิ้นเยื่อใยไม่สนคนบ้านดอย ต้องจำใจกล่าวคำอำลาจาก แม้จะยากสักเพียงใดไม่ท้อถอย ถึงกล้ำกลืนฝืนตรมข่มริ้วรอย สาวบ้านดอยเผยความนัยอายเหมือนกัน ขอจากไปด้วยไมตรีที่แนบแน่น คงไม่ลืมดินแดนแคว้นความฝัน บนจอเน็ทเป็นเหตุให้พบกัน สามสัมพันธ์คงไว้ไม่ลืมเลือน
2773
6
0
หน้าส่วนตัว
