บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
ได้รับฟังถ้อยคำเธอพร่ำเอย
เหมือนคุ้นเคยเอ่ยมาพาใจหาย
ห่วงดวงจิตคิดหนักพักมิคลาย
สิ่งมากมายวกวนบนเส้นทาง
ค่อยคิดอ่านการใดให้เอ่ยเอื้อน
อย่าแชเชือนบอกมาอย่าได้ห่าง
เพียงเกริ่นกล่าวเล่าต่อพอใจวาง
การก้าวย่างค่อยเบาอย่าเศร้าเกิน
ยังรับฟังต่างเรียนเพียรเก็บเกี่ยว
ใช่ชาญเชี่ยวเหลียวดูอยู่ขาดเขิน
หากผาสุกสุขใจใสเพลิดเพลิน
หากดุ่มเดินขัดเคืองเล่าเรื่องมา
พออำนวยช่วยเหลือเกื้อกูลได้
จากจิตใจดวงน้อยค่อยค้นหา
ยินดียิ่งสิ่งใดให้เจรจา
รวมปัญญาสองเราเข้าแก้ดู
เหนื่อยมากไหมคนดีที่เคยคุ้น
มอบไออุ่นกรุ่นรักจากอกสู่
ค่อยย่างก้าวเราสองประคองชู
อาจพอสู้ปัญหาสารพัน
-------------------
1759
3
0
หน้าส่วนตัว
