แก้วประเสริฐ
* ตะวันยอแสง *
๐ ภานุมาศทอแสงแฝงเฉิดฉวี
หลายหลากสีระยับประดับไสว
ม่านละอองสายน้ำยามพลิ้วไป
เกิดรุ้งพรายเล่นน้ำตามสายลม
๐ คราสนธยาลาลับกับเหลี่ยมโลก
มืดมนโยคเข้าสลับประดับผสม
เงาของคลื่นเคลื่อนพลิ้วละลิ่วชม
ท้องฟ้าบ่มเพริศพริ้งแนบอิงพราย
๐ เหล่าวิหคร้องก้องทำนองเสียง
ชักชวนเคียงคืนพักก่อนจักสาย
บินคลอคู่เป็นแนวมุ่งแถวราย
มิแตกขยายหายลับเพื่อกลับรัง
๐ ยามตะวันยอแสงแฝงงามยิ่ง
ล้วนทุกสิ่งสายชลดังมนต์ขลัง
ละลอกคลื่นสาดซ่าส์อ่อนล้าพลัง
โอ้เปรียบดังเมืองแมนแฝงแผ่นดิน
๐ สายลมพลิ้วเย็นฉ่ำน้อมนำจิต
ก่อนเคยชิดเคียงข้างมาร้างสิ้น
เลาะชายหาดพร่ำเพ้อละเมอจินต์
สายน