เรไร
ในวันที่ชีวามันว้าเหว่
จะหันเหทางไหนให้หงุดหงิด
มีเรื่องราวมากมายชวนให้คิด
ทำดวงจิตเคืองขุ่นจนวุ่นวาย
อยากเรียบเรียงถ้อยพจน์บทอักษร
เป็นคำกลอนให้เลื่องลือสื่อความหมาย
เอาอารมณ์หวาดหวั่นเขียนบรรยาย
ก็คิดจนตาลายมิได้ความ
หรือเพราะว่าลืมไปไม่รู้จัก
ฉันทลักษณ์ไม่เก่งจึงเกรงขาม
หรือไฟฝันเริ่มลดหมดนิยาม
เกิดคำถามที่แย่ หรือ...แก่ตัว
จะคำโคลงโยงเรื่องดูเปรื่องปราญช์
ไม่สามารถเพิ่งเรียนก็เวียนหัว
ยิ่งคำฉันท์ฉันขยาดแสนหวาดกลัว
ไม่อยากมั่วจะว่าหมิ่นคนนินทา
หากว่าจะเขียนกาพย์ให้ซาบซึ้ง
เพื่อบอกความคิดถึงคะนึงหา
ยิ่งฟั่นเฟือนเขียนไปคงได้ฮา
ไม่รู้ว่าที่คิด...คิดถึงใคร
ยิ่งนั