(น้ำตาลหวาน)
ฉันเคยฝันหวานไว้เมื่อวัยเยาว์
จะนำเอาชุดขาวมาสวมใส่
พยาบาลงานเหนื่อยแต่ไฉไล
พร้อมดูแลคนไข้ด้วยใจรัก
ฉันไม่ได้สวมชุดขาวดั่งใจนึก
เพราะลึกลึกนั้นฉันมีชะนัก
ฉันกลัวเลือดทำให้ต้องอกหัก
ปล่อยความฝันทะลักหลุดลอยไป
ฉันเลยฝันต่อไปใส่ชุดเขียว
คือฉันเชียวเหมาะสมต้องสวมใส่
เป็นทหารพลร่มให้สมใจ
กระโดดไปกลางเวหาเวลางาน
ฉันไม่ได้สวมชุดเขียวดั่งใจคิด
เพราะฉันติดที่ใจไม่อาจหาญ
กลัวความสูงขาสั่นมิได้การ
มีชีวิตไม่ยืนนานถ้าขืนเป็น
อดทหารพยาบาลไปแล้วสอง
ฉันนั่งตรองลองคิดยากแสนเข็ญ
พัฒนาชุมชนอยากแลเห็น
ชาวบ้านเป็นสุขทั่วทุกชั่ววัน
ฉันเรียนจบบัญชีนี้สายตรง
ฉันยังคงทำไม่ได้ถึงปลายฝัน