ฤกษ์ เห็นว่าบ้านกลอนช่างเงียบเหงานัก อาจเพราะเหตุการณ์บ้านเมือง หรือระบบที่ยากเย็นแสนเข็ญ หรือความเบื่อหน่าย ก็ไม่ทราบ สนุก ๆกันซะบ้าง
สามสิบเก้าเข้าแล้วในปีนี้ไม่อยากมีเลขสี่โอ้พระเจ้ามองกระจกตีนกามาแล้วเราจึงไม่อยากมีเ้งาให้จ้องมองเฝ้าวนเวียนเขียนอ่านในบ้านกลอนเที่ยวอ้อนวอนให้ใครเป็นเจ้าของเขาต่างเมินไม่ยอมมาจับจองถึงป่าวร้องขอทานรักยังผลักหนีใช้ชีวิตลุ่มดอนมานานนักต้องคิดหนักตอนจะย่างเข้าเลขสี่หนีไปบวชอีกครั้งคงจะดีแต่คราวนี้เขาคงไม่ให้ลาหนีชีวิตไม่ได้คงต้องสู้เพื่อให้รู้ต้องใช้ความใจกล้าไม่ขี้ขลาดตาขาวเหมือนก่อนมาคุกเข่าหน้าอัลมิตราคงจะดีถามให้ชัดแต่งงานด้วยกันไหมพร้อมกล่องแหวนรูปหัวใจเป็นสักขีไม่อยากรออายุนามถึงข้ามปีกลัวจะขึ้นเลขสี่แก่เกินแกงต้องจับยามสามตาอุบากองหาว่าเมายาดองคงถูกแกล้งเพราะความโหดที่เธอเคยแสดงอาจจะแว้ง