มัทนา
รำลึกวันจารอักษรเขียนกลอนสด
เกียรติยศใดใดไม่ยึดถือ
มีปากกาพาใจไปพร้อมมือ
เท่านี้คือความสุขจริงเหนือสิ่งใด
ทุกพจน์ถ้อยร้อยเราเข้าเป็นหนึ่ง
เพียงคิดถึง"ส่วนรวม" "ร่วมสมัย"
มิเคยวัดอัตตาห่าอะไร
มีเพียงใจจารจดรสกวี
รางวัลหรือคือของขวัญวันสนุก
ปันความสุขสดใสในหน้าที่
หวังเพียงสืบสานกลอนสอนชีวี
ใช่ว่ามีอัตตาเน้นเด่นกว่าใคร
ปรับความคิดสักนิดเถิดประเสริฐนัก
เขียนด้วยรักด้วยหลงรสบทกลอนใหม่
มาเถิดมาร่วมมือสื่อหัวใจ
คือหน้าที่ยิ่งใหญ่ในอัตตา
...............................................
เขียนเพื่ออุทิศให้แก่คนผู้นั้น
*** หมายเหตุสักเ
1282
2
0
หน้าส่วนตัว
