สายน้ำแห่งรัก
ฉันเหนื่อยฉันหน่ายฉันแหนง
ฉันเคลือบฉันแคลงฉันสงสัย
ฉันกลัวฉันหวั่นพรั่นในใจ
ฉันอ่อนไหวกลัวรักจักทำลาย
เพราะฉันนั้นเจ็บมามามากล้น
เพราะแผลใจที่ฉันโดนยังไม่หาย
เพราะคนรักเก่า-เก่าเขาทำร้าย
คงเพราะฉันนั้นง่ายต่อคำลวง
เธอบอกจักรักษาเยียวยาให้........
เธอบอกจักรักห่วงใยและแหนหวง
เธอบอกจักรักฉันมั่นโปรดอย่าห่วง
เธอบอกไม่คิดลวงเหมือนผ่านมา
แต่ทว่าเวลาผ่านสายธารไหล
คำที่คล้ายรักมั่นวันนั้นหนา
กลายเป็นคำฝากรอยไว้ในอุรา
ให้จำว่ารักแท้ไซร้...ไม่มีจริง
.....อยากหลบไปซักพักนึง ขอไปลืมหน้าเธอซักหน่อย ลบร่องรอยหัวใจที่เป็นแผล อยากหลบไปพักนานๆให้ห่างบางคนที่เคยรังแก ใจที่มันพ่ายแพ้ ม
1606
4
0
หน้าส่วนตัว
