kikyou
มาเปล่า...ก็ไปเปล่า
ไฉนเจ้าจะเอาได้
ฝุ่นผง ธุลี ทราย
อย่าได้หมายจะติดตัว
หนึ่งแน่คือสมอง
ลองตรึกตรอง ลองใช้หัว
อย่าแต่หลงเมามัว
หลงเกลือกกลั้ว แย่งชิงดี
...ข้าราชการ...
นัยนั่นบอก ศักดิ์ศรี
กิจการ งานที่มี
ทำเพื่อพลี แด่ราชัน
เป็นข้าฯ ขององค์ราชา
มีคุณค่า...กว่าห้ำหั่น
ยิ่ง คำ ครู เป็นประกัน
คือ ผู้สรรค์สร้างสังคม
หยุดเถอะ...พอได้แล้ว
เจ้าเพื่อนแก้ว...ชาวกล้วยไม้
ตายเล่าก็เปล่าดาย
หากมีกาย...จงทำดี
อิจฉา...เปลืองสมอง
ลองตรึกตรองในศักดิ์ศรี
หน้าที่คือสร้างคนดี
ให้พึงมีแก่สังคม
เก็บงำวาจากร้าว
สร้างความร้าว ระรานฉาน