คนลานเทวา
ลืมตาเถิดความรัก
แย้มทายทักโลกงามในนามหวัง
สยายปีกแกร่งกล้าฝ่าชิงชัง
โอบอุ่นประทังวิญญาณเสรี
แม้นลึกลับแห่งความทุกข์ทน
ประทับหนมรรคาล้าวิถี
เถอะ จงเติมน้ำใจมิตรไมตรี
ปลอบโยนฝันธุลีฝุ่นมายา
บทเพลงแห่งกาลอันผ่านล่วง
จะกล่อมห้วงทะเลดาวยามพราวฟ้า
ขับเห่ความบอบช้ำซับน้ำตา
จากตะกอนกาลเวลาอันเฉยเมย
ลืมตาเถิดความรัก
แย้มทายทักความอ้างว้างอย่างเปิดเผย
สยายปีกอบอุ่นอย่างคุ้นเคย
ก่อนจะเลยลับผ่านกาลเวลา
เก็บเอาไว้ในร่องรอยอันอบอุ่น
มอบละมุนโลกอนาถอนาถา
เพื่อย้ำเตือนความฝันและมรรคา
ในนามกรุณาแห่งความรัก
.......................
1506
3
0
หน้าส่วนตัว
