โอ้เธอจ๋าเธอคนดีที่คิดถึง ชายคนหนึ่งชอกช้ำใจไฝ่ฝันหา น้ำตาเอ่อคลอเคล้าจากเบ้าตา หลั่งรินมา..หลายพันหยด..หมดทั้งใจ เธอเอ่ยลาเหมือนฟ้ามืดสนิท ไม่รู้ว่าพาชีวิตไปทางใหน เธอคือแก้ว..ที่สว่างกลางหัวใจ มาจากไป..ใจมอดดับ..ลับวิญญา ข้าวตรงหน้าเหมือนกับว่า..คือยาพิษ น้ำเพียงนิดไม่แตะต้องไม่มองหา นั่งตรอมใจ..รอคอยตามสัญญา ไม่โทรมา...สิบราตรี..พี่คงตาย นอนซบหมอนน้ำตาไหลทั่วใบหน้า ซับน้ำตากี่พันครั้งยังไม่หาย นั่งสวดมนต์เป็นร้อยจบก็ไม่คลาย หรือต้องตายเพราะคิดถึง..คนึงนาง