กลุ่มหมอกลอย เคว้งคว้าง อยู่กลางป่า คล้ายวิญญาณ์ ภูตพราย กรายหลอกหลอน ยามโพล้เพล้ มืดมัว ทั่วดงดอน เสียงสะท้อน ของชะนี คล้ายผีไพร เดินหลงป่า คนเดียว เปลี่ยวและหนาว ทุกย่างก้าว เมื่อยเนื้อ เหงื่อไคลไหล หันมองหา ทิศไหน ไม่เห็นใคร นึกระไว ไหวหวั่น อกพรั่นพรึง ภยันตราย หมิ่นเหม่ เวลานี้ จะร้าย,ดี มิอาจ คาดเดาถึง เสียวสยอง อ่อนจิต คิดคำนึง ยินเสียงอึ่ง ยังตระหนก ตกฤทัย พร่ำวิงวอน เทวา โลกานาถ ลูกนิราศ ถิ่นมา ขออาศัย ราตรีนี้ นิทรา พนาลัย โปรดคุ้มภัย เถิดหนา อย่าตัดรอน
1283
0
0
หน้าส่วนตัว
