พิมพ์แก้ว
เกลียดตัวเองเหตุใดใจยังรัก
ทนเจ็บหนักกับรักที่มิสมหวัง
เขารังเกียจ ด่าว่า ให้ชิงชัง
แต่เรายังฝืนทนเจ็บเหน็บหนาวใจ
ใจปวดร้าวกายฝืนทนกลืนเก็บ
ยอมทนเจ็บกลั้นน้ำตากี่ห่าโถม
เจ็บปวดแปลบแสบเหมือนมีดกรีดระบม
ยอมอกตรมก็เพราะรักหนักในทรวง
ยามเห็นเธอพร่ำหวานสานรักอื่น
ฉันต้องฝืนบอกน้ำตาว่าอย่าไหล
เก็บน้ำตาไว้ให้ร่วงลงทรวงใน
บอกหัวใจอย่าอ่อนแอแพ้น้ำตา
ยังไม่พออีกหรือไงในความรัก
ที่ฉันภักดิ์ ฉันห่วง หวงเสมอ
ที่ทนมาก็เพราะรักเพราะรักเธอ
หัวใจเธอใยไม่พอรอรักใคร
หรืออาจเพราะฉันไม่สวย ไม่รวยหนัก
ไม่น่ารัก ไม่อ่อนหวานสะคราญโฉม
จึงต้องทนเจ็บเศร้า เหงา ระบม
ทนตรอมตรมเพราะจริงใจไร้มาย
1164
4
0
หน้าส่วนตัว
