หยิบอักษรที่เรียงรายอยู่กลางลาน นี่คืองานนักกลอนกานท์กวีแน่ นำคำมาเรียงร้อยคอยดูแล หวังเพียงแต่มีลำนำประจำตน บ้างเพียรเก็บซึ่งประสบการณ์ ตระเวนอ่านบทกวีที่มากล้น คำไพเราะเสนาะซึ้งตรึงกมล สู้อดทนศึกษาภาษากลอน บ้างสรรคำนำมาเรียงเพียงเพราะรัก ไตร่ตรองหนักเมื่อผสมอักษร เป็นลำนำคำกวีของนักกลอน ทุกบทตอนจึงต้องผ่านทบทวน หยิบอักษรที่เรียงรายอยู่เต็มลาน สร้างสรรค์งานลำนำศิลป์ที่เลิศล้วน สู่สาธารณชนคนทั้งมวล ที่อบอวลการอ่านงานกวี... เอื้ออารมณ์ ๗ ธันวาคม ๒๕๕๒