คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
.. จะต้องจากกันแล้วแก้วใจเอ๋ย
แม้ไม่เคยสิ้นรักแม้สักหน
ใจเดียวมอบน้องหญิงมิ่งกมล
สุขล้นพ้นท้นใจเมื่อได้เคียง
แม้อยู่นิ่งเงียบแน่แค่คนเดียว
ก็หวาดเหลียวเหมือนยังได้ฟังเสียง
แอบหมายใจใฝ่ปองเฝ้ามองเมียง
แต่ได้เพียงมองตามไปใจมลาย
แอบรักเขาเราเจ็บต้องเก็บกด
อดทนอดเก็บบ่มข่มใจหมาย
ไม่อาจรัก เจ็บหนักแทบวางวาย
เจ็บปางตาย เมื่ออดเอ่ยเผยวาจา
เขียนกลอนลาอาลัยใจจะขาด
คงไม่อาจพบกันในวันหน้า
คำสุดท้ายอ้อนวอนก่อนจะลา
ขอน้ำตาหนึ่งหยดรดดวงใจ
เพื่อจะต่อลมหายใจไปอีกวัน
ช่วยให้ฉันเตรียมการย้ายบ้านใหม่
เป็นบ้านที่เงียบสงบหลบเธอไกล
ได้หล