whitelily
หัวใจเหงาเค้าเมฆเริ่มแปรเปลี่ยน
สีสวยเพี้ยนเห็นเป็นความหมองหม่น
น้ำตาฟ้าล่วงหล่นเหมือนน้ำตาคน
ออกรสขมปนเศร้าร้าวระทม
เจ็บลึกแสบแสนปวดแปลบนัก
เหมือนที่พักหักพังมาทับถม
ปวดทั้งกายเจ็บทั้งใจจำต้องล้ม
ได้นอนซมพิษไข้ไร้เรี่ยวแรง
คิดไม่ออกบอกไม่ถูกก็ครานี้
หัวใจถูกย่ำยีกับคำแฝง
คำร้ายร้ายเสียดสีที่ทิ่มแทง
เหมือนกำแพงที่กั้นระหว่างเรา
ไม่ต้องการก็บอกอย่ากรนด่า
ฉันมีค่าเกินกว่าคำเขลาเขลา
ไม่คิดให้กลับมาเป็นเหมือนเงา
ไม่ขอเอาคนหยาบคายนั่นคือเธอ
อาจเจ็บป่วยเป็นไข้เพราะพิษรัก
อาจต้องพักสักนิดให้หายเบลอ
เพื่อลบล้างความหวังที่เคยเพ้อ
ไม่ให้เจอไม่ให้เข้าสู่หัวใ
2693
16
0
หน้าส่วนตัว
