White roses
ฉันเห็นเธอ..เหม่อมอง..ท้องฟ้ากว้าง
เธอกำลัง..หม่นหมอง..นั่งร้องไห้
สองข้างตา..บวมช้ำ..คล้ำหมองไป
เธอเสียใจ..เพราะความรัก..นั้นจากจร
เธออาลัย..อาวรณ์..ถึงเขาอยู่
ทุกข์เศร้าจู่..โจมประดัง..ยากไถ่ถอน
หัวใจเธอ..แหลกสลาย..แทบขาดรอน
เธอทอดถอน..ตัดพ้อ..ต่อเทพยดา
ว่าท่านมอบ..อยุติธรรม..ให้เธอนั่น
ท่านบันดาล..ทุกข์โศกให้..แทบใบ้บ้า
มีชีวิต..แสนรันทด..ทรมา
ช้ำเกินกว่า..จะทนทาน..ผลาญชีวัน
อย่าเพิ่งยอม..ทดท้อ..ต่อชีวิต
อย่าแพ้พิษ..แห่งความเศร้า..เหงาโศกศัลย์
ยังมีคน..อีกมากมาย..ทรมาน
เขาเหล่านั้น..แสนสาหัส..ยิ่งกว่าเธอ
เช็ดน้ำตา..ของเธอ..ให้เหือดแห้ง
เทพยดา..หาใช่แกล้ง..ให้เธอเก้อ
1206
13
0
หน้าส่วนตัว
