อาจจะมีบางคราที่ทดท้อ ล้มลงก็ไม่มีใครมองเห็น จนดูเหมือนโลกนี้ช่างยากเย็น กว่าที่เป็นจึงอยู่อย่างเลื่อนลอย อาจจะมีบางวันที่อ่อนล้า คล้ายกับว่าโลกนี้ช่างเหงาหงอย ความทรงจำเหลือเพียงแค่ร่องรอย ให้ใจคอยคิดเหม่ออยู่เรื่อยไป อาจจะมีอารมณ์ที่อยากเก็บ เมื่อใดเจ็บไม่อยากจะอ่อนไหว ปล่อยเวลารักษาก่อนที่ใคร จะมาหยั่งรู้ใจที่ร้าวรอน อาจจะมีบางทีที่เจ็บปวด ความร้าวรวดยากเกินจะไถ่ถอน แต่จะมีวันหนึ่งซึ่งแน่นอน ที่ใจไม่แคลนคลอนอีกต่อไป