วฤก
๑ ๏ สิ้น...หวังพลังเสื่อมสิ้น...............สูญไป
ปี..............หนึ่งจึงหยุดใจ.................เจ็บไว้
หนี...........สุดฝึกยุทธไกร.................กล้าแกร่ง
เพื่อน.......เหล่าชาวยุทธไซร้............สืบหน้าจะมาผลาญ ฯ
๒ ๏ ลืม....รึที่ลึกแค้น........................ขุ่นคา
แล้ว...........ปล่อยร่อยโรยรา..............ร่วงเร้น
หรือ..........แค้นไป่แค้นหา................หนตอบ....แค้นนอ
ไร..............เล่าเราไม่เค้น................เข่นขย้ำคืนสนอง ฯ
๓ ๏ โอ้.....อกอกอัดอั้น.......................อ่วมเอย
ใจ.............เจ็บเจ็บสุดเผย.................เพื่อนรู้
เจ้า............ปล่อยปล่อยหิน