อยากจะไป ก็ไป ไม่ได้ว่า อย่าละเลย เฉยชา หายหน้าหนี บอกซิบอก ว่าพอ ขอไปที ไม่ใช่ทำแบบนี้ ที่อยากให้เป็น เรารักกัน มากพอ ก็เห็นอยู่ แล้วจู่จู่ เงียบหาย ไม่ให้เห็น รู้เสมอ เธอหนี มีประเด็น จะใจเย็น ห่างหาย ทำได้ไง เรารักกัน ใช่ใหม ไม่ได้โกรธ มาขอโทษ ขอไป ก็ให้ได้ ฉันขอเถอะ มิตรภาพ อิ่มอาบใจ ทำลายทิ้ง ทำไม มันไม่ควร อย่างน้อยน้อย"เคยรัก"อย่าหักจิต หรือน้ำมิตร คิดหลอก หยอกล้วนล้วน ไม่จริงจัง รั้งผิด คิดทบทวน แค่แก้เหงาเมื่อ "เขา"หวน ชวนกันดี ก็อย่างว่า มาพร่ำ พูดทำไม คนจะไป อย่างไร ไม่คงที่ แต่เธอไป อย่างไร อย่าย่ำยี สมศักด์ศรี สมค่า....เถิดกากี !
9 มีนาคม 2550 19:47 น. - comment id 668254
ถ้าจะไป..ก็ไป..ไม่ได้ว่า แต่อย่ามา..เหยียบย่ำ..หยามศักดิ์ศรี เธอลืมสิ้น..กับคำ..ว่าไมตรี กล่าวหาฉัน..ว่าไม่ดี..จึงหนีไกล..
10 มีนาคม 2550 07:45 น. - comment id 668391
ไม่ได้ว่าจริงด้วยสิคะ
10 มีนาคม 2550 10:50 น. - comment id 668415
10 มีนาคม 2550 16:26 น. - comment id 668484
ไม่ได้ว่าเหมือนกันค่ะ แค่ขอให้บอกแค่คำเดียวว่าจะ "ไป"...