ไม่อยากจำทุกถ้อยคำเธอพร่ำบอก ไม่อยากจำคำรักที่ลวงหลอก....เก็บไว้ ไม่อยากจำสิ่งที่เธอทำย่ำยีหัวใจ ไม่อยากจำว่ารู้จักเธอได้ยังไงคนใจโลเล ................. ไม่อยากรับรู้เรื่องใดใดในตอนนี้ ไม่อยากเก็บเรื่องที่เธอเคยแสร้งเส ไม่อยากเจ็บเพราะเรื่องช้ำช้ำ....จำเจ ไม่อยากรู้ว่าทำไมรักเธอจึงหักเหเกเรใจ ................ เคยอยากรู้เรื่องเธอเมื่อเผลอรัก เคยอยากเข้าไปรู้จักเธอมากกว่าใครไหน เคยอยากเข้าไปอยู่เฝ้าดูแลหัวใจ เคยอยากเข้าไปฝากรักไว้โดยไม่คิดหวาดระแวง ................ แต่พอก้าวเท้าเข้าไปในใจเธอ ช่างวุ่นวาย....มืดเบลอ...แอบแฝง เพราะต้องเจอะเจอกับใคร..จนใจเคลือบแคลง มากมายจนยากแจกแจง..หมดแรง....เหนื่อยใจ .................. จากนี้จึงขอไปจากชีวิตเธอ จากวันนี้ขอไม่พบเจอไม่ว่าวันไหน จากวันนี้เธอคงมีคนที่คิดว่าใช่ ถ้างั้นก็จงหลอกลวงกันให้หนำใจ....สวัสดี .................. .................I don't care babe who's right or wrong ,I just don't love you no more.
11 พฤศจิกายน 2549 14:01 น. - comment id 625522
จำทำไมคนใจดำจำเปลืองหัว คนใจมัวมัวแต่จำทำไมหนา รักลวงหลอกที่ปอกลอกทุกเวลา มาเทียบค่ากับค่าใจเธอไม่มี *****เก็บความรักที่มีค่า ให้กับคนที่มีค่าพอ
11 พฤศจิกายน 2549 14:25 น. - comment id 625627
เข้ามาเยือนกันน่ะครับ คุณเจนหวังว่าคงจะสบายดีนะครับ
11 พฤศจิกายน 2549 15:54 น. - comment id 625691
อยากลบเลือน..ออกไป..ให้หมดสิ้น ยังถวิล..เผลอใจ..ใฝ่ถลำ อยากจะลืม..แต่ยิ่งเก็บ..มาเจ็บจำ พิษรักช้ำ..ฝังฤทัย..ให้ร้าวรอน....
11 พฤศจิกายน 2549 18:55 น. - comment id 625744
เข้ามาอ่านน่ะครับ...และเข้าไปอ่านงานเขียนต่างๆของคุณเจน อือ...แบบว่าชอบน่ะครับ แปลกดี หลากหลายดี อ่านแล้วไม่ค่อยซีเรียส
11 พฤศจิกายน 2549 21:12 น. - comment id 625788
อยากจะลืมเรื่องราวคราวร้ายร้าย แต่มากมายความทรงจำเฝ้าย้ำติด อยากจะจำสิ่งดีดีในชีวิต แต่มืดมิดความทรงจำช่างช้ำใจ อยากลืมกลับจำ อยากจำกลับลืม จริง ๆ นะ พี่เป็นอย่างนี้จริง ๆ