ถึงวารวัน ผันผ่าน ไปนานวัน ให้ลืมเธอ คนนั้น ลืมได้ไหม แม้ใจยัง เฝ้ารัก สลักใจ ใจทำไม อยากลืม ลืมไม่ลง เราคงพบ กันช้าไป คงใช่สิ ใจยังริ รักเธอ จนไหลหลง แม้ใจรัก ก่อนเก่า เฝ้าพะวง ใจยังคง รักเธอ เสมอใจ ก็เราเป็น คนผิด ที่คิดรัก ใจยังหัก ห้ามจิต พิศมัย ให้แค้นคิด จิตปวด รวดร้าวใจ ขอโอกาส ที่ผ่านไป ฉันคืนมา.
ณธีร์ 27 ม.ค. 2545 22:19 น. - ID 9492 
722
3
0
28 มกราคม 2545 04:08 น. - comment id 32478
อยากจะลืม ยากจะลืม จริงๆ จ๊ะ
29 มกราคม 2545 21:11 น. - comment id 32724
อ่านแล้วเจ็บปวดไปกับบทกลอน ทำไมความรักมันถึงเศร้าอย่างนี้นะ อยากจะลืมก็ลืมไม่ลงก็ใจมันยังคงคิดถึงเสมอ ไม่เป็นไรนะ เวลาจะช่วยให้อะไร ๆ ดีขึ้น เป็นกำลังใจให้คะ
1 กุมภาพันธ์ 2545 09:12 น. - comment id 33173
*^_^*
21 มีนาคม 2545 09:33 น. - comment id 41704
ใครบางคน..บางโอกาส..ผ่านมาแล้วเลยลับ ดูราวกับไม่มีค่า... ไม่ได้คิดถึงกันตลอดทุกเวลา แต่เธอคนนี้ก็ใช่ว่า..จะลืมเลือน เพราะถึงอยู่ใกล้ ก็อาจดูเหินห่าง อาจดูแตกต่าง..ในความเหมือน แม้เวลาผ่านไป..กี่ปีเดือน... ยังไม่เลือน...จากใจ...ใครบางคน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
