ประชาชนต้องมาก่อน
ตราชู
ประชาชนต้องมาก่อน
ถึงท่านผู้โปรยพรสุนทรพจน์
ที่ปรากฏถ้อยคำท่านร่ำไข
ผมกังขา ขอถามถึงความใน
ยังสงสัยสับสนสิ่งปนเป
ประชาชนต้องมาก่อน เมื่อตอนประกาศ
ท่านวางมาดมากมีส่งศรีเสน่ห์
กลัวเป็นแต่แค่โม้ แค่โมเม
เกรงแต่เล่ห์ละเลงลงให้หลงลม
ประชาชนต้องมาก่อน กลับย้อนคิด
เคยพลั้งทิศถอยหลังล่วงทางหล่ม
หลงเชื่อเขาเช้าค่ำเชื่อคำคม
หน่อยก็ตรมน้ำตาชีวาตรอม
ประชาชนต้องมาก่อน เหมือนกลอนกล่าว
เคยพูนผ่าวพิษไข้ เคยไผ่ผอม
ถูกย่ำยีขยี้ขยำต้องจำยอม
จนเลือดย้อมย้ำย้ำ ต้องจำยล
ประชาชนต้องมาก่อน เมื่อย้อนกลับ
คำนึงนับคำนวนแน่มาแต่ต้น
ใครมาก่อนบรรดาประชาชน?
ใครมาก่นกล่าวระบายน้ำลายพรู?
ประชาชนต้องมาก่อน กำจรก้อง
เสียงลือนั้นสนั่นซ้องในสองหู
ประชาชนต้องมาก่อน เมื่อย้อนดู
แท้ พวกกูมาก่อนประชาชน!
๑๕ สิงหาคม ๒๕๔๙