เมื่อตอนรักก็ชมฟ้าว่าน่ารัก ฝนตกหนักก็ชมฝนว่าหล่นสวย น้ำเชี่ยวกรากก็ชมน้ำฉ่ำลำห้วย จนหรือรวยไม่หวั่นปันน้ำใจ มองอะไรได้เห็นเป็นดีหมด โลกใสสดสะพรั่งสว่างไสว พอหลับตาเห็นหน้าแม่ยาใจ มาคลอเคลียไม่ไกลหายห่างกัน ครั้นเริ่มหน่ายแดดอ่อนๆก็ร้อนรุ่ม ฝนเย็นชุ่มก็ว่าเลอะเปรอะเข้านั่น มองอะไรขัดใจไร้ชีวัน เห็นหน้ากันกลับเมินเดินหลีกจร คนอกหักมักโกรธโทษดินฟ้า โทษชะตาโทษท้าอย่าว่าสอน โทษแต่เขาไม่โทษเราเฝ้าว่าวอน จนสั่นคลอนใจรักที่มักกลาย
15 กรกฎาคม 2549 08:13 น. - comment id 469049
คุณอัลมิตรา ตอนปลายหนาวดองงิ้วบานสะพรั่งสวยมาก สีงามอุโฆษกว่าหางนกยูงหลายเท่านัก
15 กรกฎาคม 2549 09:23 น. - comment id 513381
นั่นซิครับยามรักผักต้มจิ้มน้ำปลายังว่าอร่อย พอนานๆวันอาหารตามเหลา เคล้าเขี่ยเล่นครับ แก้วประเสริฐ.
15 กรกฎาคม 2549 09:11 น. - comment id 513815
แต่แดดเช้าๆ ไม่ร้อนรุ่มหรอกนะคะ ร้อนแบบนุ่มๆ สำหรับคนไม่อยากตื่น ... อาจจะรำคาญแดดเช้า จะรีบมาทำไม คนจะหลับจะนอน ฮา ชอบจังเลย ... บทกลอนนุ่มนิ่ม แต่ก็ ร้อนรุ่ม อิอิ คนรักกัน ... อะไรที่ไม่ดีร้ายแรง - ฉันยอมรับเธอได้ ฉันให้อภัยเธอได้เสมอ เธอผิดได้ เธอพลาดได้ ฉันเข้าใจเธอ ยังไงฉันก็จะรักเธอ คนไม่รักกัน ... เรื่องนิดเดียว - เธอแย่มาก ฉันหลงไปเชื่อเธอ ฉันผิดหวัง เธอเลวร้ายมาก เราคงต้องตัดขาดกันแล้ว ฉันรับเธอไม่ได้ ไม่เชื่อว่าเธอจะเป็นอย่างนี้ เธอคือ \"ภาพลวงตา\" นี่คือ บทลงโทษของความรู้สึกค่ะ ... เป็นคำพิพากษาที่ค่อนข้างจะรุนแรง สวัสดีค่ะ ... พี่สร้อยแสงแดง : )
15 กรกฎาคม 2549 00:14 น. - comment id 590105
ต้นงิ้ว ... อืมมม จำได้คุณครูใหญ่เคยบอกว่าจะพาไปดูต้นงิ้วที่ป่าพนมดงรัก ลืมเสียสนิท อุตส่าห์ไปถึงถิ่น คราวหน้าต้องไม่พลาดแน่ ขอบคุณค่ะ อาจกลอนแล้วพอดีนึกได้
15 กรกฎาคม 2549 15:25 น. - comment id 590125
" ชี้นกแล้วบอกว่าไม้ พี่ก้อว่าไม้ไปตามวาจา \" อิอิ ช่ายเปล่าพี่ ก้องั้นแหละ แมนบออ้าย ......
22 กรกฎาคม 2549 11:55 น. - comment id 592082
แดดอ่อนก็ร้อนรุ่ม ดั่งไฟสุมมิสดใส รู้สึก..อยู่ภายใน จะใกล้ไกลยังอาทร.....ฯ ผ่านเขาใหญ่...ให้ระลึกถึงเสมอ...เป็นกำลังใจให้นะคะ...