เสียงโอดโอยโหยหวนชวนละห้อย เลือดหยาดย้อยหยดเลอะเทอะถนน สุดสลดหดหู่เอ็นดูชน แต่ละคนครวญคร่ำร่ำพิไร บ้างขาหัก,ตักษัยไส้ทะลัก บ้างคอหักเลือดนองสมองไหล บ้างสูญเสียเมียผัวลูกตัวไป เฝ้าอาลัยโหยหาน้ำตาริน ผลเสียหายยับเยินเหตุเลินเล่อ เพราะโชเฟอร์เซ่อซ่ามันบ้าบิ่น มิยั้งนึกตรึกตรองผองชีวิน จะดับดิ้นเกลื่อนกล่นเพราะตนเอง เหยียบคันเร่งเร่งรถทางคดเคี้ยว ขับหวาดเสียวอวดว่า ข้านี่เก่ง จึงเกิดเหตุรถชนอลเวง เลือดละเลงแผ่นดินส่งกลิ่นคาว ชีวิตคนล้นค่าอย่าประมาท จะพลั้งพลาดดังเห็นเคยเป็นข่าว ญาติวิโยคโศกศัลย์กันระนาว เพราะความห้าวเหิมฮึกคึกคะนอง ขับรถแซงแย่งคนถนนแคบ อาจแฉลบชนกันสนั่นก้อง ขอโชเฟอร์เชื่อถ้อยผมร้อยกรอง อย่าลำพอง จงคะนึงพลาดถึงตาย.
ไม้เก็ด 18 ม.ค. 2545 22:48 น. - ID 9094 
1061
0
0
19 มกราคม 2545 08:13 น. - comment id 31107
จริงของคุณ ผมเห็นด้วยอย่างยิ่ง ความประมาท คือหนทางแห่งหายนะ เมาไม่ขับ ก็เป็นอีกทางหนึ่งที่จะลดอุบัติเหตุ บทนี้ ให้คะแนน ความห่วงใยสังคมยอดเยี่ยม
20 มกราคม 2545 13:02 น. - comment id 31275
หวา...น่ากลัวจังค่ะ...อืม...สาเหตุของอุบัติเหตุที่สูงสุดคือ ขับรถขณะมึนเมา อุบัติเหตุไม่รู้จะเกิดขึ้นเมื่อไหร่แต่เราสามารถลดอัตราเสี่ยงของตัวเราได้เนาะ
21 มกราคม 2545 01:33 น. - comment id 31389
เขียนได้น่ากลัวจัง.....แต่กลัวที่จะประมาทจ้ะ ก็ไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์อย่างในกลอนเลย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
