อย่าโทษใครเลยดีกว่า รักแล้วเสียน้ำตาก็แค่นั้น จะต้องทำให้เสียความรู้สึกทำไมกัน ด้วยการโทษว่าความผิดนั้นเป็นของใคร เพราะความรักเกิดจากเราสองคน เมื่อต่างก็มีเหตุผลของการผลักไส อย่างน้อยหากจากกันควรจากด้วยความเข้าใจ หยุดทำร้ายกันดีไหมเผื่อจะได้เหลือไว้ซึ่งความรู้สึกดีดี เราคงผิดด้วยกันทั้งคู่ ความรักที่มีอยู่จึงเป็นไปได้แค่นี้ ที่ผ่านมาเราคงหลงระเริงไปกับลมปากที่แสนดี ที่เพิ่งเข้าใจวันนี้....ว่ามันไม่มีจริง.....
16 มกราคม 2545 19:38 น. - comment id 30752
สงสารจังขอรับให้กำลังใจขอรับ
16 มกราคม 2545 20:50 น. - comment id 30777
เพราะค่ะ...และเป็นข้อคิดที่ดี สำหรับคนสองคนที่ต้องเลิกลากัน
17 มกราคม 2545 01:24 น. - comment id 30812
อะนะ...... เวลารักก็อีกอย่าง เวลาหมดรักก็อีกอย่าง....
17 มกราคม 2545 05:34 น. - comment id 30847
เมื่อวานเพิ่งไปดูหนังมาเรื่องนึง พออ่านบทกวีของคุณ แล้วอยากนำไปส่งให้ พระเอกในเรื่องเลย ว่าเราทั้งสองคนจะผิด ทั้งคู่ ถ้าหากเราทอดทิ้งกัน หันหลังให้กัน แล้วเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตของเรา เราทั้งสองคน ต้องแบ่งปัน ความผิดกัน อือม์....เข้าท่าแฮะ
17 มกราคม 2545 08:16 น. - comment id 30863
เพราะดีครับ ที่สำคัญไม่ต้องปาความผิดกันไปมา เป็นการเตือนให้รู้จักการหันมามองตัวเอง
17 มกราคม 2545 11:03 น. - comment id 30869
สะท้อนให้เห็นอีกมิติหนึ่งของความรักได้ดีครับ
17 มกราคม 2545 13:01 น. - comment id 30888
ให้อะไรๆๆได้คิดดีจ๊ะคะน้า
17 มกราคม 2545 15:38 น. - comment id 30910
โดนใจจัง บางทีความรักก็อาจเป็นแค่เราคิดไปเองมันไม่ใช่เรื่องจริง
17 มกราคม 2545 19:11 น. - comment id 30927
อย่าเศร้าไปเลยครับ พรุ่งนี้ต้องดีกว่าเดิมแน่นอน
17 มกราคม 2545 20:01 น. - comment id 30935
ความรัก เป็นเรื่องราวของคนสองคน ถ้าจะเข้าใจ ก็ต้อง สองคน ถ้าจะผูกพัน ก็ต้อง สองคน ถ้าจะห่วงใย ก็ต้อง สองคน ดังนั้น ถ้าจะผิด ก็ต้อง ผิดทั้งสองคนด้วยใช่ไหมครับ ขอบคุณ..ถ้อยคำดี ๆ ของคุณนะ ^__^