..๏ มีเงื่อนงำมากมายในบ้านกลอน เราสะท้อนความรู้สึกยามนึกหวน บางเหตุการณ์ผ่านไปย้อนใคร่ครวญ ทุกอย่างล้วนแตกต่างอำพรางกัน บ้างพูดจาอ่อนหวานหว่านไปทั่ว บ้างไหวหวั่นใจระรัวเหมือนกลัวนั่น บ้างป้อยอยกย้ำพร่ำรำพัน บ้างปิดกั้นตัวตนบนหน้าจอ สารพันทุ่มเทคนเล่ห์เหลี่ยม บ้างโหดเหี้ยมลอบกัดถนัดหนอ บ้างก็สร้างสถานการณ์เบิกบานรอ ที่แท้ก็พกดาบเตรียมฟาดฟัน ทั้งเหลี่ยมลึกเล่ห์ร้ายกลับกลายเกลื่อน ความเป็นมิตรลางเลือนดูเหมือนฝัน เพราะบางสิ่งสิงใจหรือไรกัน เห็นห้ำหั่นศพอักษรว่อนวุ่นวาย ต่างหลักแหล่งเจตนามาพำนัก เพิ่งตระหนักเหตุผลกลขยาย ไม่รู้จักตัวจริงยิ่งยากทาย ดีหรือร้ายอาศัยใช้เวลา บ้างเคร่งขรึมอวดรู้พหูสูตร สักแต่พูดให้เพี้ยนเปลี่ยนภาษา สาส์นดีดีกลับแปลงบทรจนา เลวยิ่งกว่าสัตว์ใดหากไตร่ตรอง บ้างปลอมตัวพัวพันหมั่นแวะเวียน มาขีดเขียนขยะฝากปากเน่าหนอง ซ้ำปากคอเราะรายคล้ายคะนอง เรานั่งมองคนวิปลาสอนาถใจ แต่ก็ยังเขียนอ่าน ณ บ้านกลอน แม้บางตอนสุดฉงนจิตสงสัย คนเขียนกลอนทำระยำทำทำไม หากบางใครชั่วช้าอย่ามาเลย ๚ะ๛
อัลมิตรา 2 มิ.ย. 2549 12:43 น. - ID 89858 
1641
5
0
2 มิถุนายน 2549 13:15 น. - comment id 581436
สวัสดีคะคุณอัลมิตราแวะมารายงานตัวคะว่ามีตัวตนจริง ๆ และมีหัวใจดวงน้อยข้างซ้ายหนึ่งดวงคะ
2 มิถุนายน 2549 13:15 น. - comment id 581437
เป็นไร..ง่ะอิม... มาเวอร์ชั่น..ดุดันเลย... ยิ้มหน่อย... แต่ไม่เอายิ้มแบบหน้ากาก.... เอายิ้มหวาน ๆ จริงใจแบบนี้
2 มิถุนายน 2549 13:27 น. - comment id 581442
สวัสดีค่ะ คุณอัลฯ หนึ่งในบทกลอนนั้นมีเรา... อยู่ร่วมกันไป เพราะสังคมทุกที่ล้วนปะปน..
2 มิถุนายน 2549 14:06 น. - comment id 581452
2 มิถุนายน 2549 14:31 น. - comment id 581454
\"...ในบ้านเมืองนั้นมีทั้งคนดีและคนไม่ดี ไม่มีใครจะทำให้คน ทุกคนเป็นคนดีได้ทั้งหมด การทำให้ บ้านเมืองมีความปรกติสุขเรียบร้อย จึงมิใช่การทำให้ ทุกคนเป็นคนดี หาก แต่อยู่ที่การส่งเสริมคนดี ให้คนดีได้ ปกครองบ้านเมืองและควบคุมคนไม่ดีไม่ให้ มีอำนาจไม่ให้ก่อความเดือดร้อนวุ่นวายได้ ...\" ขอพระบรมราชานุญาด อันเชิญ พระบรมราโชวาทองค์นี้ มาโพสต์ไว้ เป็นขวัญและกำลังทุกๆคนที่กำลังเผชิญกับเหตุการณ์หรือคนที่ไม่ดีของับ สู้ต่อไปนะครับคุณอิม
2 มิถุนายน 2549 14:55 น. - comment id 581458
๏ หลากเรื่องราวมากมายในชีวิต มากถูกผิดปะปนให้ค้นหา ทั้งเรื่องจริง-สิ่งลวงบ่วงมายา ประดังมาคละเคล้าคลุกเข้ากัน จงใช้จิตตรึกตรองมองให้ถ้วน ทุกสิ่งล้วนความสัตย์จงคัดสรร อย่าเพียงหลงอัตตาค่าสามัญ ขีดกรอบกั้นวกวนครอบตนตัว ปัญญาคนล้ำเลิศประเสริฐนัก หากรู้จักกลั่นกรองตรองดี-ชั่ว ทุกประเด็นนอก-ในไม่พันพัว แม้นเมามัวเปรียบได้ไร้ปัญญา อันคนเราชั่วก็มี-ดีก็มาก ช่างลำบากแบ่งแยกจำแนกหา พิศภาพลักษณ์เพียงนอกอาจหลอกตา ใช้ปัญญาตรองดูคงรู้ความ๚ะ๛ ...ดูแลตัวเองบ้างนะ...
2 มิถุนายน 2549 16:37 น. - comment id 581471
ก็มีหลายอย่างน่ะคุณอัลมิตรา คนเราไม่เหมือนกัน..เข้ามาที่นี่ด้วยเหตุผลต่างกัน อย่างที่เรารู้เห็นกันอยู่... ได้แวะมาอ่านบ้างเขียนบ้าง เพื่อผ่อนคลายจากภาระกิจประจำวัน..พบปะเพื่อนฝูงที่มีรสนิยมเดียวกัน....ก็พอน่ะ แหะแหะ วิปลาสวันละนิดจิตแจ่มใส...เชื่อป่ะ.. ...จะห้าโมงแล้ว พักสายตาจากคอมฯ บ้างน่ะ.. ..
2 มิถุนายน 2549 21:44 น. - comment id 581495
บ้านกลอนไทยจะคงอยู่ครับ ผมมาพบเว็บนี้โดยบังเอิญ(อย่างมาก) โยหาพบจากgoogleเว็บนี้เป็นโลกของผม มันช่วยให้ผมผ่อนคลายผมจะไม่ยอมให้มันพังไป เรื่องอะไรเกี่ยวกับเว็บนี้เช่น ชื่อคณะผู้ดูเเลเว็บ ผู้สร้างเว็บ ผมก็ไม่รู้ โปรดเนะนําหน่อยนะครับ จะเป็นเเรงใจให้นะครับ
2 มิถุนายน 2549 20:21 น. - comment id 581501
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก ------------------- คนตัวเล็กเด็กบ้านนอกยินดียิ่ง ประทับใจสัตย์จริงเมื่อไถ่ถาม เสนอแนวคิดเห็นเป็นบทความ หรือนิยามแห่งกลอนวอนจากใจ เขียนอะไรสรรค์สร้างเปิดทางพร้อม ช่วยขับกล่อมบ้านน้อยค่อยขานไข อยู่แห่งหนแดนดินแถบถิ่นใด เพียงฝันใฝ่ในบทกลอนขอต้อนรับ มิตรภาพอาบด้วยวรรณศิลป์ ร่วมโบยบินอักษรกลอนขานขับ ด้วยดวงจิตชิดเชื้อเมื่อประทับ คณานับคืนวันมั่นไมตรี เชิญทุกท่านผ่านมาแวะรังสรรค์ แต่ละวันสานพลังสร้างวิถี คนละนิดคนละหน่อยถ้อยวาที ช่วยชีวีให้ชื่นทุกคืนวัน ^..^ ยินดีต้อนรับเพื่อนสมาชิกทุกท่าน ^..^ ^..^สู่บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก ^..^ http//www.geocites.com/niphonny ^o^ ซั่นดอกวา ^o^ เขียนไว้ในวันวาน กาลครั้งหนึ่ง นานมาแล้ว รบกวนคุณอัลมิตรา ลบความเห็นของบ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก ข้างบนนั้นด้วย ขอขอบคุณป้าหมู (บ้านสุกรวดี) ที่ช่วยจัดสรรและสร้าง...\"บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก\" ขอขอบคุณป้าไก่ (เพื่อนป้าหมู) ที่ช่วยจัดทำป้าย...\"บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก\" ขอยื่นยันว่า \"บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก\" จะยังคงอยู่ ไม่เป็น \"บ้านเวรกรรมคนตัวเล็ก\" อย่างแน่นอน คุณอัลมิตรา...ค่าโฆษณาใด ๆ กรุณาติดต่อที่ \"เจ้าตัวเล็ก\" ด่วนเด้อเจ้า
2 มิถุนายน 2549 20:31 น. - comment id 581511
สวัสดีค่ะ ต่างคนต่างใจต่างวัยต่างคิด คนเหมือนคนแต่คนไม่เหมือนกัน คงต้องคิดได้เพียงว่า\"มันเป็นเช่นนั้นเอง\" เป็นกำลังใจให้นะค่ะ
2 มิถุนายน 2549 20:40 น. - comment id 581514
"คนตัวเล็ก\" แบกป้าหมูมาขายถึงนี่ สงสัยว่าคงต้องมีของแถม ด้วยนะจึงจะขายได้ ในวันที่อากาศดีๆ ความร้อนคลี่คลาย เพราะเมื่อคืนมีฝนตก หลังจากแล้งมาหลายวัน ฝากกลอน\"แบบสบายๆ\"ให้อ่านค่ะ คงไม่ว่า-มาผิดงานนะคะ
3 มิถุนายน 2549 01:02 น. - comment id 581549
ทำไมหนอโลกช่างโหดร้ายจังเลย
3 มิถุนายน 2549 10:52 น. - comment id 581625
โลกนี้คือละครโรงใหญ่ บ้านกลอนก็น่าจะเป็นโรงละครกับเขาด้วย แต่ละคนย่อมมีบทบาทลีลาที่แตกต่างกันไป ละครเรื่องสนุกน้ำเน่า(ของไทย) ถ้าไม่มีตัวร้ายคงไม่มีพระเอกขี่ม้าขาวเข้ามา ถ้าไม่มีตัวอิจฉาก็จะหานางเอกได้ที่ไหน ต้องมีตัวตลก ตัวโกง ผู้ช่วยแต่ละฝ่ายมาแต่งแต้ม ให้เรื่องราวได้น่าติดตาม แต่ทว่าละครโรงนี้ไร้ซึ่งผู้กำกับ ก็ตัวเองเท่านั้นที่กำกับตัวเองได้ ว่าต้องการอยากจะเล่นบทไหนกันแน่ สุดท้ายถ้าจะมองโลกในแง่ดี คนจะเขียนกลอนได้ต้องอารมณ์อันสุนทรีย์ มีความละมุนละม่อมละเมียดละไมอ่อนโยนอ่อนไหว สำหรับผมเขียนกลอน ก่อนอาจจะเจ้าชู้ไปบ้างก็อภัยด้วยนะครับสาวสาว แต่ปัจจุบันเขียนเพื่อความสนุกสนานอย่างเดียวเท่านั้น
3 มิถุนายน 2549 11:54 น. - comment id 581641
หลากหลายลีลาล้วนลุ่มลึก คะนองคึกตัณหาบ้าหญิงสาว หว่านเสน่ห์ทำเท่เล่ห์เหลี่ยมพราว แสร้งปวดร้าวรอปลอบชอบเอาใจ ก็ทั้งหญิง ชายนะแหละ แฮะ ๆเราด้วยอ๊ะเป่าหว่า อิอิรู้สึกเจ็บ ๆ คัน ๆ อิอิ
3 มิถุนายน 2549 14:08 น. - comment id 581669
จริงๆ แล้ว อย่าคิดมากดีกว่าครับ คุณอัลมิตรา เหมือนหลายๆ ความเห็น เห็นด้วยครับ \"คนดี คิดดี ความดีคุ้มตัว\" มันสั้นๆ ง่ายๆ แต่ใช้ได้ผล
3 มิถุนายน 2549 17:33 น. - comment id 581692
น่ากัวจังดุจังครับ แล้วที่กล่าวมามีอัสสุอยู่ด้วยม่ะ วู้...................... เงือนงำนี้ต้องมีที่ไปที่มาแน่นอน
3 มิถุนายน 2549 19:45 น. - comment id 581708
อัลมิตรามีช่วงชีวิตที่เกี่ยวข้องกับคอมพิวเตอร์มานานพอสมควร และยังมีทีท่าว่าจะต้องดำเนินชีวิตแบบนี้ไปจนกว่าจะปลดระวางการทำงานของตนเอง ดังนั้น สิ่งที่อัลมิตราเห็นจากสังคมภายนอก และด้วยจากสภาพที่เห็นนั้น อัลมิตราจึงปลีกตัวเข้ามาในโลกของอินเตอร์เน็ต หวังเลี่ยงความสับสน วุ่นวาย การแก่งแย่งชิงดีกัน รวมถึงการให้ร้าย .. ว่ากันตรง ๆ จากสิ่งที่คาดหวังไว้เต็มเปี่ยมว่าจะพบแต่ความสงบสุขนั้น ความจริงแล้ว มันไม่ใช่อย่างที่คิด .. เนื่องจากหลาย ๆ ปัจจัย ทำให้สังคมในโลกของอินเตอร์เน็ต ก็ไม่ดีไปกว่าสังคมภายนอกสักเท่าไหร่ .. เหมือนย่อโลกไว้บนปลายนิ้ว ทุก ๆ อย่างมีรวมอยู่ในอินเตอร์เน็ตเช่นกัน ในเมื่อจุดมุ่งหมายของคนที่เข้ามาอาศัยสื่อใยแก้วนี้ ต่างกัน หนำซ้ำพื้นเพของนิสัยก็ต่างกัน ความสูง-ต่ำในระดับจิตวิญญาณก็ต่างกัน มันก็เลยเกิดเรื่องวุ่นวายกันอยู่เนือง ๆ ซึ่งอัลมิตราขบคิดเสมอว่า .. ในเมื่อโลกในชีวิตจริงก็ย่ำแย่พออยู่แล้ว ยังจะมาพอกพูนความย่ำแย่ในใจให้เกิดขึ้นอีกเหรอ ในหัวใจของอัลมิตรามีแต่คำถามด้วยความสงสัยเต็มไปหมด ถึงแม้จะมีคนบอกว่า ไม่เห็นจะต้องคิดมาก .. ไม่มีสาระประโยชน์อะไรที่จะคิด อัลมิตราก็ไม่ปฏิเสธที่จะเห็นด้วยในประการหนึ่ง แต่อีกส่วนของซีกสมองก็ยังคงคิดอยู่ดี อัลมิตรามาหัดเขียนร้อยกรองไม่นาน โดยก่อนหน้านั้นก็เขียนผิดเขียนถูกมั่วซั่ว และแล้วอัลมิตราก็ได้ผ่านตา ตัวอักษรที่พลิ้วไหว ทำให้อัลมิตราอยากเขียนให้ได้เช่นนั้น โดยที่ลึกลงไปในใจ อัลมิตราคิดว่า คนที่เขียนกลอน ช่างมีหัวใจที่สวยงามนัก คิดดี ทำดี แต่โลกก็ไม่เคยมีด้านดีเพียงด้านเดียว .. ดั่งมาตรฐานของความเป็นจริง เหมือนละครโรงใหญ่ ที่ต่างคนต่างแสดงบทบาท โดยที่ไม่มีผู้กำกับกลาง คนที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน และเพียงอาศัยช่วงเวลาอันน้อยนิดของชีวิต มาผ่อนคลายโดยใช้สื่อใยแก้ว เหตุใดจึงมีการคิดร้ายกัน มุ่งหวังทำลายล้างกัน นี่คือคำถามคาใจของอัลมิตรา .. อัลมิตราเคยนั่งมอง นั่งอ่านตัวหนังสือ ที่ผู้เขียนมีพฤติกรรมเช่นนั้น พยายามแล้วที่จะทำความเข้าใจของที่มาของเหตุการณ์ โดยให้โอกาสในด้านบวก แต่การที่จะสืบค้นให้ลึกถึงภายใต้จิตใจของแต่ละคนนั้น เป็นสิ่งที่เกิดความสามารถของอัลมิตรา บางที อัลมิตราก็ปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไป ปล่อยให้คนที่อยู่ในกระแสแห่งเหตุการณ์ ว่ายวนอยู่กับสิ่งที่ทำ คงไม่มีข้อสงสัยอะไรต่อไปอีก .. เพราะทั้งหมด อัลมิตราคงไม่คิดที่จะถามใคร
3 มิถุนายน 2549 21:23 น. - comment id 581721
คุณแสงไร้เงา .. สวัสดีค่ะ อัลมิตราสบายดี ฝนตกล่ะเริงร่าเลย คุณภูตะวัน .. เฮ้ นี่อารมณ์ปกตินะ เขียนจากบรรยากาศโดยรอบน่ะ คุณแมงกุ๊ดจี่ .. อัลมิตราเองก็ไม่พ้นหนึ่งในนั้นค่ะ จริงอย่างที่คุณบอก ปะปนกันไป คุณแดดเช้า .. ไม่เลย ไม่ลำบากใจ .. รอยยิ้มของคนรอบข้าง ไม่เคยทำให้อัลมิตราไม่สบายใจนะ คุณ MomMamSan .. :) ต้องควบคุมจิตใจตนเอง และสิ่งที่เผชิญ ค่ะ คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. :) ขอบคุณค่ะ ที่คุณดูแลอัลมิตรามาโดยตลอด คุณกุ้งหนามแดง .. เมื่อวาน ช่วงที่คุณกุ้งเขียน อัลมิตราเดินต่อก ๆๆ ไปดูซ้อมกระบวนเรือค่ะ ส่วนที่ว่า คนเราไม่เหมือนกัน..เข้ามาที่นี่ด้วยเหตุผลต่างกัน อย่างที่เรารู้เห็นกันอยู่... เห็นด้วยเต็มที่ค่ะ คุณคนตัวเล็ก .. เมล์ของอัลมิตรา คุณสามารถสอบถามได้จากป้าหมูค่ะ ส่วน nomailtome .. ปลายทางเป็นคนเกาหลี ไม่ใช่อัลมิตราหรอก ความหมายของอัลมิตรา ใน nomailtome ก็คือ ไม่ต้องส่งเมล์ถึงอัลมิตรา คุณไรไก่ .. ค่ะ ต่างคนต่างใจกันจริง ๆ จนเราไม่อาจล่วงรู้ใจใคร ๆ ได้ทั้งหมด ค่ะ ป้าหมู ..:) ตอนนี้เขายิ้มได้ เธอก็ยิ้มได้ ... มาเห็นยิ้มของป้าหมูอีก ดีใจจังค่ะ คุณวนกวี .. บ้านกลอนไทย ปีกฟ้าเป็นเวปมาสเตอร์ค่ะ เขาเป็นคนสร้างเวปรวมถึงออกค่าใช้จ่ายในการทำเวป ส่วนคณะผู้ดูแลเวปนั้น จะเรียกว่าคณะก็กระไรอยู่ เพราะมีผู้ดูแลระบบอยู่คนเดียวค่ะ คุณดอกฝัน .. โลกไม่ได้โหดร้ายหรอก แต่ผู้คนในโลกต่างหาก ที่สร้างทุกสิ่งทุกอย่างให้โลกเป็นไป คุณชัยชนะ .. เรื่องของภาษาเขียน มีบ้างที่ตามบท ตามอารมณ์ไป โดยที่ผู้เขียนกำหนดได้ว่าจะให้เนื้อเรื่องเป็นไปในทิศทางไหน อัลมิตราไม่ค่อยยึดเอาเป็นแก่นว่า คนเขียนกลอนหวานต้องเจ้าชู้เสมอ หรือกระทั่ง คนเขียนแนวขรึมเคร่ง จะเป็นคนดีจริง อย่างที่ตัวอักษรปรากฏ สิ่งที่ประสบมา อัลมิตราค่อย ๆ แกะลึกถึงเนื้อใน เพื่อให้รู้ถึงความเป็นมา จากนั้นก็จำเป็นบทเรียน คุณฤกษ์ .. เหวี่ยงแหทั้งที ปลาซิว ปลาสร้อย ก็กะว่า จะดักจับเสียให้หมดทีเดียวค่ะ คุณคนเดิม .. :) หลายความคิดเห็น อัลมิตราเห็นด้วยนะ เพียงแต่อัลมิตรานั่งทำงานอยู่กับคอมพิวเตอร์ทุกวัน นั่งมองจอเหลี่ยมอย่างประหลาดใจ มันคือโลกโดยย่อนั่นเอง .. มีทุกๆสิ่งเหมือนกันเป๊ะเด๊ะ คุณอัสสุ .. ที่กล่าวมา อาจกวาดมาไม่หมด หรือไม่ ก็รวมอยู่ในนั้นแล้วค่ะ
4 มิถุนายน 2549 10:03 น. - comment id 581775
มิน่าล่ะ ถึงได้แปลกใจ วันก่อน เจ้าของปลายทาง nomailtome@hotmail.com บอกว่าชื่อ \"jun\" เห็นชายเกาหลี โผล่เข้ามาใน msn ก็นึกว่าใช่คุณอัลมิตรา ตอนแรก...เข้าใจว่าโดนอำซะแล้วล่ะ ขอบใจนะ ไว้ว่าง ๆ จะหาเรื่องรบกวนอีกที
4 มิถุนายน 2549 11:03 น. - comment id 581788
เป็นไรขึ้นมาอีกล่ะ..เจ้าน้องเล้ก..แวะมาเยี่ยมนะ
4 มิถุนายน 2549 14:03 น. - comment id 581800
คุณคนตัวเล็ก .. ไม่ใช่ว่าจะมีเพียงคุณนะ ที่เมล์ไปหาหนุ่มเกาหลีคนนั้น หลายคนที่มีโอกาสสนทนากับอัลมิตราในภายหลัง เขาก็บ่นกัน ปานนี้หนุ่มเกาหลีคนนั้นคงสงสัยว่า ใครหว่า ช่างก่อเรื่องให้แท้ ๕๕๕.. พี่สาว .. เหตุการณ์ปกติค่ะ (คือวุ่นเป็นปกติ) .. ช่วงนี้ฝนตกหนัก พี่ชายจะเป็นไงบ้างนะ ห่วงจัง ส่วนน้องชายของพี่สาว ไม่ต้องห่วง รายนั้น..ยิ้มตลอด ค่ะ
5 มิถุนายน 2549 17:49 น. - comment id 582026
เพราะคิดถึงคำบอกเล่าจึงเฝ้าหา กลับเป็นว่าเธอบอกมาเหมือนว่าขาน กลอนบทนี้บอกวิถีมีคนพาล จึงส่งสาส์นบอกเธอว่าอย่าพะวง ...มีอักษรมากมายให้เลือกรัก ผูกสลักสลับคำลึกล้ำหลง ทั้งแตกต่างสร้างคำบังจำนงค์ ทั้งลุ่มหลงหลอกตัวเล่นเป็นวันวัน ...แต่สิ่งหนึ่งซึ่งเธอมีที่ดีเลิศ คือสร้างสรรค์กลอนประเสริฐเปิดความฝัน อยากให้เธอเหมือนเป็นเช่นเมื่อวาน เขียนกวีที่สร้างสรรค์..อัลมิตรา.. ..... เวลาที่เรารู้สึกอยากผ่อนคลาย ก็จะเปิดบทกลอนที่มีหลากหลายของที่นี่ คนหนึ่งที่เราเฝ้าติดตามนี้ คือบทกวีที่เขียนโดย..อัลมิตรา.. แม้มิเคย post มาเล่าขาน แต่ก็เข้ามมาอ่านอยู่เสมอ วันนี้อ่านแล้วรู้สึกแปลกไป.... แต่ก็ยังอยากให้คุณอัลมิตรา..กลับมาเหมือนเดิม... ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ
7 มิถุนายน 2549 01:36 น. - comment id 582339
ผมมาทีหลังอีกแล้ว...คุณอัลมิตรา ผมว่ามันเป็นอิสระดีเสียอีกนะที่ใครจะออกความเห็น อยู่ที่เราจะอ่านมันหรือไม่ ผมว่าถ้าไม่อ่านมันเสียก็ไม่เสียอารมณ์นะครับ ที่นี่เหมือนบุฟเฟต์ ต่างเฮเลือกเสพย์พิสมัย ใครจะเสพย์อะไรก็เสพย์ไป อย่าใส่ใจผูกพันนะ ....อัลมิตรา
7 มิถุนายน 2549 12:17 น. - comment id 582399
คุณอนาลัย .. อรุณสวัสดิ์ค่ะ คุณอนาลัย..ขอบคุณเป็นอย่างมากเลยที่คุณบอกว่าติดตามอ่านงานของอัลมิตรา อัลมิตราเองก็มาป้วนเปี้ยนอยู่ที่เวปนี้นานพอสมควร เขียนแยะ ได้เรื่องบ้าง ไม่ได้เรื่องบ้าง เอาความสุขตัวเองมาเป็น main project .. สำคัญ และด้วยช่วงเวลาดังกล่าว อัลมิตราประสบเหตุการณ์ต่าง ๆ มากมาย ที่ทำให้รู้สึกเบื่อหน่าย อารมณ์ที่เขียนกลอนชุดนี้ ไม่ได้เขียนเพราะอารมณ์ขุ่นเคืองใครนะคะ แต่เป็นอารมณ์ที่เก็บภาพแต่ละช็อตเรื่องราวมาเรียงลำดับความคิดเป็นกลอน อัลมิตรายังเหมือนเดิม .. ยามใดที่ว่างเว้นจากการงาน ก็จะเข้ามาขีดเขียน ตอนนี้มีงานกาพย์ชิ้นหนึ่ง ที่อัลมิตรานำงานเก่ามาปรับเขียนเพิ่มในบทอาศิรวาท ก็เลยดูเหมือนว่า อัลมิตราไม่ได้ลงงานเขียนไปพักหนึ่ง .. คงเร็ว ๆ นี้ค่ะ งานชิ้นนั้นจะปรากฏทางเวป มันเป็นเพียงความรู้สึกเรานึกคิด ท่ามกลางมิตรมีศัตรูอยู่ทุกหน จึงอิดหนาระอาใจใครบางคน ที่ซ่อนกลก่อการระรานเรา บ้างก็แสร้งเอื้อเฟื้อเมื่อตกยาก แอบถางถากถ้อยคำเหมือนน้ำเน่า โอ้..ปากอย่างใจอย่างช่างมัวเมา ค่อนขอดเขาแต่ต่อหน้านัยน์ตายิ้ม คุณสร้อยแสงแดง .. เหมือนบุฟเฟต์.. อืมม แทนคำว่าหลากหลาย และเลือกหยิบได้ดีทีเดียว อัลมิตรานึกภาพออกทันที และเข้าใจในความหมาย เคยหลายครั้งที่อัลมิตราไปทานอาหารที่โรงแรม เขาจัดเลี้ยงแบบบุฟเฟต์ และอัลมิตราก็เลือกอาหารง่าย ๆ ถูก ๆ ทาน เช่น ข้าวสักนิด แกงเขียวหวานสักถ้วย + ทอดมัน เพื่อนร่วมโต๊ะ ต่างก็มีอาหารแตกต่างกันไป บางคนชอบสไตล์ฝรั่ง บางคนชอบแบบญี่ปุ่น พูดถึงอาหารญี่ปุ่นแล้วก็ขำ .. เพื่อนเคยชวนไปทานโออิชิ อัลมิตราไม่ค่อยถนัดเลย แบบว่าอยากได้ปลาสุก ๆ มากกว่า กลายเป็นคนเชยไปเสียแล้ว.. เพราะว่ามีหลากหลายคล้ายตลาด จึงสามารถจำแนกแตกต่างได้ คบคนชั่วคบแล้วมิแคล้วภัย คบคนดีเข้าไว้สบายใจเอย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
