กลับมาฟังฉันก่อน อย่าเพิ่งรีบร้อนจากฉันไปไหน อย่านะอย่าเพิ่งจากฉันไป ไม่มีเธอไม่มีใครเข้าใจฉันสักคน กลับมาสิกลับมา น้ำในดวงตากำลังเอ่อล้น ความรู้สึกก็เริ่มสับสน มันเร็วเสียจนฉันตั้งตัวไม่ทัน เธอเคยถามฉันใช่ไหม ฉันเสียใจที่ไม่บอกเธอไปตอนนั้น รู้ว่าบอกเธอตอนนี้มันคงไม่ทัน เธอไม่ได้อยู่ฟังฉันพูดอะไร สิ่งที่ฉันเจออยู่ตรงหน้า ฉันก็เพิ่งรู้ว่าเธอมีความหมายแค่ไหน ฉันขอโทษที่เคยสัญญาเอาไว้ ว่าจะบอกเธอออกไปในสักวัน ฉันยังไม่ทันได้บอกกับเธอ แต่เธอกลับต้องไปจากฉัน อะไรนะพรากเราให้ห่างกัน ไม่มีเวลาให้ฉันได้ทันพูดออกมา ฉันได้แต่เก็บภาพเธอเอาไว้ เก็บความเสียใจเผชิญโลกภายหน้า บันทึกเธอเอาไว้พร้อมๆกับปาดรอยน้ำตา สักวันหากเธอทวงสัญญาฉันจะให้คืน
14 มกราคม 2545 15:21 น. - comment id 30392
เศร้าจังเลยนะ อ่านแล้วอยากร้องไห้จัง เราชอบกลอนนี้จัง
14 มกราคม 2545 16:02 น. - comment id 30399
อืม..เศร้าจริงๆ ด้วย....{."'.}
14 มกราคม 2545 16:45 น. - comment id 30407
ถ้าแต่งกลอนเศร้าๆเพราะต้องยกให้เลย จริงไหม
14 มกราคม 2545 16:55 น. - comment id 30409
้็เศร้ามากกกกก เลยค่ะ
14 มกราคม 2545 20:05 น. - comment id 30442
เศร้าจัง
15 มกราคม 2545 07:27 น. - comment id 30510
T_T
15 มกราคม 2545 10:02 น. - comment id 30519
สัญญาแค่ลมปาก หากใจไม่อยากทำ สัญญาทำใจช้ำ แค่ตอกย้ำคำสัญญา สาบานแค่คำหวาน ให้ร้าวรานให้ห่วงหา สาบานและสัญญาจะมีค่า..หากมีใจทำด้วยใจจริงจริงใจไม่แปรไปตามกาลเวลา!