คิดไม่ออกบอกไม่ถูกผูกไม่ได้ เขียนอะไรลงในเรื่องเป็นเบื้องหลัง มันงงงวยด้วยไร้หนึ่งซึ่งกำลัง ไร้พลังไร้ความคิดถูกริดรอน จึงต่อเติมเสริมสมองลองสักจิบ เริ่มกระพริบระยิบร้อยสร้อยอักษร ค่อยลื่นไหลในสัมผัสจัดโครงกลอน เครื่องเริ่มร้อนกลอนเริ่มดีกว่าที่เป็น จะร่ายฉันท์ผันคำนำกาพย์กล่าว ทุกเรื่องราวแพรวพราวถ้อยร้อยลูกเล่น จะกลอนรักหักอกตกตามเกณฑ์ สุขโศกเห็นเป็นซึ้งถึงน้ำตา จะแต่งเติมเสริมคำทำได้ง่าย จะขยายถ่ายทอดคิดจิตปรารถนา ความรู้สึกลึกซึ้งตรึงชีวา เพียงหลับตาพาความคิดจินตนาการ เพราะความเมาเอาอารมณ์ผสมผสาน จึงขับขานผ่านออกมาพาคิดอ่าน จะเรื่องใดไม่ข้องขัดชัดเจนกาล ร้อยประสานผ่านให้รู้สู่อักษรา จึงเป็นคนเขียนอักษรกลอนขี้เมา อาศัยเหล้าเข้าช่วยเติมเสริมภาษา ดื่มพอเมาเอาอารมณ์ช่วยนำพา ช่วยเติมค่าพาความคิดลิขิตกานท์
17 กุมภาพันธ์ 2549 20:05 น. - comment id 561684
ดื่มเหล้า... ..เข้าอารมณ์... มาเขียนกลอน...สุนทรหวาน
17 กุมภาพันธ์ 2549 20:43 น. - comment id 561694
งืม...... ถ้าเปนปย่างนี้นะเรากินซัก3ขวดเลยจาด้ายเเต่งกลอนเพราะๆออกมาด้ายบ้าง ---------------------------------------------- เรามาใหม่อ่ะ ชี้เเนะด้วยนะงับ
17 กุมภาพันธ์ 2549 22:09 น. - comment id 561711
อารมณ์กลอนตอนเมาเขาว่าดี หลายหลากท่านที่มีคารมหวาน คำพังเพยเอ่ยคมสมเหตุการณ์ ได้แต่อ่านไม่เคยเขียนเพราะฤทธิ์เมา สวัสดีค่ะเพชรพรรณราย
18 กุมภาพันธ์ 2549 00:07 น. - comment id 561742
ผมไม่รู้ผมมาวว
18 กุมภาพันธ์ 2549 10:14 น. - comment id 561798
น้ำผลไม้มาช่วยเสริมแรงแนวคิด ค่อยค่อยจิบกับแกล้มคืออักษร เป็นความสุขดื่มกินได้ตามครรลอง เป็นบทกลอนผ่อนคลายให้ตนเอง
19 กุมภาพันธ์ 2549 22:50 น. - comment id 562026
พึ่งจะรู้ของดีก็วันนี้น่าสนนะ เผื่อจะได้คิดอะไรออกบ้าง....ฮิฮิ
24 กุมภาพันธ์ 2549 20:52 น. - comment id 563051
อันน้ำเมาใช่ช่วยอำนวยคิด อาจเขียนผิดกาพย์กลอนทำนองฉันท์ ถึงช่วยให้คิดคำกลอนได้เป็นพัน แต่สักวันอาจหมดลมเพราะน้ำเมา อย่ามัวแต่ยกจิบให้ชุ่มชื่น อย่ามัวรื่นเริงใจไปกับเหล้า อย่าให้ตัวมัวหมองเพราะน้ำเมา อาจเจอเศร้าเหล้ากินตับเข้าสักวัน เตือนด้วยความหวังดีน้าจ้า
9 ธันวาคม 2549 23:42 น. - comment id 634827
อันน้าเมาสีน้ำตาลรสหวานลิ้น ลิ้มลองชิมล้ำลึกถึงสวรรค์ ลืมความขุ่นข้องหมองเศร้าไปกับมัน สีช้ำๆ น้ำครำชอกยอกอกตรม กินเหล้าโชลมใจหายโศรกสรร บ่นพรึมพรำร่ำภาษาปสานศิลป์ เป็นคำกลอนร้อยเรียงจากใจจริง รสรมลิ้นกลมหอมอมข่มขมคลาย
9 ธันวาคม 2549 23:53 น. - comment id 634828
อันสีรักเหมือนน้ำเมาไม่มีเปรียบ แรกลิ้มลองราบเรียบสดใส หวานอมขมกลมกล่อมให้ข้องใจ กลืนลงคอบาดลึกร้ายเหนือพรรณนา เหมือนพิษรักรสแรงร้ายเหลือล้น ยิ่งรักบ่มนานเหมือนเหล้ามันยิ่งหวาน กินรสร้ายหวานลิ้นเหมือนเจือจาง เจ็บไม่จางหวานซึ้งยังกลืนกิน
10 ธันวาคม 2549 00:03 น. - comment id 634829
กลิ่นรักเหล้าเมื่อคืนก่อนยังหลอนจิต ยิ่งคิดพิจยิ่งวอนขอให้หยุดยั้ง ที่ไหนได้มาคืนนี้ไม่เข็ดกัน นั่งกินมันขมอมหวานปานจะกลืน ยิ่งขมยิ่งอมรสความหวาน ยิ่งเจ็บแรงรักยิ่งร้อนเหมือนเหล้าขม ยิ่งกินยิ่งอมหวานมาเจือปน ยิ่งขมๆ หวานๆ จำนานมรู้เลือน
10 ธันวาคม 2549 00:07 น. - comment id 634830
ทำไมหนอความรักใช่เป็ปซี่ เพียงซ่าๆ พาเพลินดีให้กลั้วลิ้น กินไม่ติดกลิ่นไม่เตือนให้ต้องกิน ไม่ต้องกินไม่ต้องเอือมไม่ต้องรัก ....
20 กันยายน 2550 22:07 น. - comment id 757055
รักแล้วรักเลย ไม่เคยรักเล่น เลิกรักก็ไม่เป็น รักเล่นก็ไม่เคย [บิวสุราฏร์ธานีคับ)
20 กันยายน 2550 22:09 น. - comment id 757057
เบอร์ผมคับมีไรโทร0857910923
14 ธันวาคม 2550 22:56 น. - comment id 800092
พอตกเย็นทีไรใจมันอยาก อยากเอาเหล้ามาฟาดปากให้อยากหาย พอได้ดื่มลิ้มรสน้ำเมรัย เจ้านิสัยตัวเก่าเข้าครอบงำ
16 ธันวาคม 2552 16:55 น. - comment id 1074896
พอตกเย็นเห็นข้าวถึงคราวหิว รีบเดินลิ่วผ่านทิวไม้ ไปร้านข้าว หวังกินอิ่มลิ้มลองเป็นเรื่องราว แล้วนอนยาวหลับไปให้สบาย
15 ตุลาคม 2553 19:08 น. - comment id 1162178
เธฮไม่รักทำไมไม่บอก มาหลองแทงกูทำไม โอ้คนหลายใจ ฉันทนไม่ไหวแน่ๆ
5 มีนาคม 2554 02:10 น. - comment id 1186635
สุราไม่ได้สร้างวีรบุรุษ แต่วีรบุรุษขาดสุรามิได้