๏ ลมหนาว คราวพัด สะบัดผ่าน สะท้าน สะทก อกหวั่นไหว คิดหวน ครวญคร่ำ อยู่ร่ำไร ลาไกล จากเรือน ยากเยือนคาม บ้านเก่า เคล้ากรุ่น ไออุ่นอบ ครันครบ แค่ไหน ใคร่ขอถาม พ่อแม่ แก่เฒ่า เฝ้ามองตาม ทุกยาม อยู่สุข ไร้ทุกข์ฤๅ พระพาย ชายผ่าน แต่กาลนั้น เห็นท่าน อยู่เย็น เป็นสุขหรือ ไยเล่า กล่าวเพียง เสียงอื้ออือ ขอมือ มอบข่าว คลายร้าวใจ ลมหนาว คราวพัด สะบัดผ่าน สะท้าน สะทก อกหวั่นไหว เพราะพราก จากบ้าน มาย่านไกล จึงไข้ ขื่นขม ตรมเดียวดาย ๚
9 มกราคม 2545 09:21 น. - comment id 29400
อ้าว หมอ เที่ยวเพลินไปหน่อย เป็นไข้เลยเหรอ
9 มกราคม 2545 09:42 น. - comment id 29403
ยอดเยี่ยมครับ
9 มกราคม 2545 12:23 น. - comment id 29415
วฤกเป็นคนเขียนกลอนช่างค้นคว้า วฤกรู้คุณค่างานเขียนถูกใจขวัญ ขวัญเคยเรียนฉันทลักษณ์เข้าหม้อมานานวัน อยากฝากฝันมาวันนี้ลืมหมดเลย!
9 มกราคม 2545 15:40 น. - comment id 29433
ได้ทั้งความหมาย ความรู้ ดีครับ ผมอยากเห็นงานใหม่ๆอีก
9 มกราคม 2545 17:41 น. - comment id 29457
เที่ยวอยู่ไกลบ้านอย่างนี้ ต้องหานงคราญแก้หนาวแก้ไข้แล้วล่ะค่ะพี่วฤก ^_^
9 มกราคม 2545 17:42 น. - comment id 29458
ในจำนวนคำประพันธ์ประเภทกลอน ผมชอบกลอนเจ็ดที่สุดแล้วครับเพราะอ่านแล้วได้จังหวะดี และคุณวฤกก็แต่งได้เยี่ยมมากครับ
9 มกราคม 2545 20:31 น. - comment id 29513
สละสลวยทุกวรรคเลยคะ เพราะสัมผัสในไหลลื่นไปหมด ทำให้รู้เลยว่าบรรจงแต่งจังเลย
9 มกราคม 2545 21:21 น. - comment id 29535
คุณหมอ..ยอดเยี่ยมเหมือนเดิมค่ะ
9 มกราคม 2545 23:39 น. - comment id 29555
คิดถึงบ้านหรือเปล่าคะ ตอนเขียน...
10 มกราคม 2545 09:50 น. - comment id 29601
ไม่ใช่แค่คิด เขียน แต่ค้นคว้า นับถือค่ะ
10 มกราคม 2545 09:57 น. - comment id 29603
เหนือคำบรรยาย...ขอรับ
10 มกราคม 2545 16:08 น. - comment id 29664
ยอดเยี่ยมเหมือนเดิมค่ะ
11 มกราคม 2545 03:39 น. - comment id 29763
ไม่มีที่ติ.... ยอดเยี่ยมจ้า