แสงไฟหลากสีสันดั่งสวรรค์ราตรี ถนนสายนี้ไม่เคยมีเวลาหลับไหล เสียงดนตรีดังกระหึ่มไปไกล ผีเสื้อราตรีสลัดปีกเริงไฟร่ายระบำ ความสุขปลอมปลอมที่แลกด้วยเงิน มนุษย์กลางคืนยังคงเพลิดเพลินคราคร่ำ ผลาญหยาดเหงื่อแรงกายเป็นกอบกำ ิวิ่งเข้าสู่สวรรค์ที่อยู่ต่ำ กว่าผืนดิน มุมเล็กเล็กใจกลางถนนสายสวรรค์ เด็กขอทานยังทำงานไม่จบสิ้น จะหลับอย่างไร..ตั้งแต่สายยังไม่มีอะไรกิน เสื้อผ้าที่ขาดวิ่น จะต้านความหนาวได้อย่างไร รองเท้าราคานับพันก้าวผ่านไป..ผ่านมา รอเศษเงินไร้ค่าที่ใครสักคนจะหยิบยื่นให้ เขาให้ทิปเด็กเสิร์ฟด้วยแบงค์หนึ่งใบ แต่ไม่มีเศษสตางค์โยนให้คนข้างทาง เด็กขอทาน...สกปรกหรือ... แล้วสิ่งใดคือความสวยงาม...ความหวัง หัวใจคนบางคนสกปรก หยาบช้า น่าชัง อยู่ในหน้ากากเครื่องสำอางค์...งดงาม แต่ลวงตา 30/12/01 22:00 Silom Rd. Bkk.
Jeminine 8 ม.ค. 2545 13:55 น. - ID 8579 
913
4
0
8 มกราคม 2545 14:17 น. - comment id 29261
เยี่ยมมากเลยจ้ะ...ความหมายสะท้อนใจผู้คนสมัยนี้ได้ดีเลยล่ะ...
8 มกราคม 2545 21:04 น. - comment id 29334
อือ้หือ.....สุดยอดเลยคุณเจทท์ พูดถึงสีลม แล้วอยากไปเห็นกับตาจัง .. ไว้กลับไปเยี่ยมบ้านที่โน่นเมื่อไหร่แล้ว ..คงจะไม่พลาด ไม่พลาดครับผม ^__^
8 มกราคม 2545 23:19 น. - comment id 29358
เดินผ่านทุกวันเลย ถนนสายนี้ แต่ไม่เคยคิดอย่างที่ Jeminine คิดเลยค่ะ
9 มกราคม 2545 05:13 น. - comment id 29388
คิดถึงสีลม....
9 มกราคม 2545 08:30 น. - comment id 29397
รองเท้าราคานับพันก้าวผ่านไป..ผ่านมา รอเศษเงินไร้ค่าที่ใครสักคนจะหยิบยื่นให้ เขาให้ทิปเด็กเสิร์ฟด้วยแบงค์หนึ่งใบ แต่ไม่มีเศษสตางค์โยนให้คนข้างทาง ประทับใจบทนี้มากจ้ะ สังคมเดียวกัน ถนนเดียวกัน กับความแตกต่างที่เข้ากันไม่ได้
10 มกราคม 2545 16:35 น. - comment id 29678
ว่าแต่เจทท์ ไปทำอะไรแถวสีสมเอ่ย..เล่รู้นะ หุหุ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
