ใต้ต้นกร่าง

เวทย์

(๑) 
.....ครั้งหนึ่งเหนือลานหญ้า............ผ่านแดดจ้าและมนต์จันทร์ 
ทุกแสงถูกแบ่งปัน........................ความเป็นไปเปี่ยมไมตรี 
(๒) 
.....เมล็ดกร่างเริ่มผลิกล้า.............โดยเหล่าหญ้าร่วมยินดี 
ร่มรางต้นกร่างมี..........................มอบเย็นสู่, สู้แดดแทน ? 
(๓) 
.....ต้นกร่างยิ่งกางพุ่ม...................ปกแผ่คลุมครอบครองแดน 
แยบยลบนแบบแผน......................เพื่อเก็บกักกอบโกยกิน 
.....รากแน่นร่มใบหนา..................คือฉกฟ้าฉวยฟากดิน 
เหล่าหญ้าน้ำตาริน........................รอล้มหายรายลำเค็ญ 
.....พุ่มกร่างแผ่กว้างไกล................หวังยิ่งใหญ่ใช่ร่มเย็น 
แดด,ดิน..สินจำเป็น.......................ยื้อแย่งไปไม่แบ่งปัน 
.....หมกมืดย่อมหญ้าม้วย...............ฤๅรอดด้วยแรงดึงดัน 
ขมขื่นแห่งคืนวัน...........................ลอยเวียนวนจนชินชา 
(๔) 
บนลานดินลานเดิมเหมือนเริ่มแรก 
ภาพผิดแผกเพียงตอนนี้ไม่มีหญ้า 
หนึ่งใบแก่จากต้นกร่างร่วงคว้างมา 
แทนหยดหนึ่งน้ำตา..แสร้งอาลัย 
อีกตำนานอันอนาถที่อาจพบ 
เริ่มแล้วจบเช่นนั้นนิรันดร์สมัย 
เว้นแต่หญ้าสามารถอ่านสัญญาณภัย 
ก่อนสายไปสำหรับเตรียมรับมือ				
comments powered by Disqus
  • น้ำค้างพร่างกลางดึก

    16 พฤศจิกายน 2548 21:35 น. - comment id 538142

    หนูอ่านงานนี้ของลุงเวทย์ทวนไปทบมาหลายรอบแล้ว ขอสารภาพว่า \"รัก\" งานนี้ของลุงมากเลยค่ะ .... บอกไม่ถูกด้วยดิคะว่า ทำไม
    
    เป็นคุณค่าทางปรัชญาสังคมจริงๆ นะคะ : )
    โดยเฉพาะบทนี้ ภาพชัดมาก สะเทือนอารมณ์มาก เป็นสื่อให้เห็นภาพเคลื่อนไหวของบทนี้ทั้งบทเลยจริงๆ 
    
    บนลานดินลานเดิมเหมือนเริ่มแรก 
    ภาพผิดแผกเพียงตอนนี้ไม่มีหญ้า 
    หนึ่งใบแก่จากต้นกร่างร่วงคว้างมา 
    แทนหยดหนึ่งน้ำตา..แสร้งอาลัย
    
    เขียนกลอนสื่อได้ทั้งความ ทั้งน้ำเสียง ทั้งภาพเคลื่อนไหว แนวคิดที่ร่วมสมัยเช่นนี้ ... มีไม่กี่คนหรอกนะคะที่ทำได้ ขอคารวะค่ะ 29.gif
  • เมกกะ

    16 พฤศจิกายน 2548 22:08 น. - comment id 538146

    
        29.gif29.gif29.gif29.gif29.gif29.gif
    
        ข้าน้อยนายเมก  ขอคารวะในความพริ้วไหวของบทกลอน
    
        29.gif29.gif29.gif29.gif29.gif29.gif  
    
    +-*-+-*-+  +-*-+-*-+ YoU dOn\'t knOw +-*-+-*-+  +-*-+-*-+ 
  • อัลมิตรา

    16 พฤศจิกายน 2548 22:35 น. - comment id 538154

    ..๏ ต้นกร่างที่เติบใหญ่
    แทรกรากไชขยายผล 
    กิ่งก้านแผ่ดาลดล
    รอบทิศหนหญ้ายากยัง 
    
    นับวันยิ่งกล้าแกร่ง
    กำหาญแหงอวดพลัง 
    สูบน้ำปกแดดบัง
    ไม้ล่างม้วยด้วยมันครอง 
    
    ต้นกร่างทำเป็น กร่าง 
    โบราณอ้างเทียบทำนอง 
    เบียนเพื่อตนยรรยอง
    เพียงลำพังพันธุ์เพิ่มพูน  
    
    จิตกร่างเข้าคลุมครอบ
    มุ่งโกยกอบทวีคูณ 
    สร้างตนหวังจำรูญ
    ผู้อื่นสูญสิช่างมัน ๚ะ๛
  • ลูกเป็ดขี้เหร่ (ไม่ได้ลอคอิน) คนเดิมจ้า

    17 พฤศจิกายน 2548 09:44 น. - comment id 538220

    4.gif3.gif   อิอิ  ลุงเวทย์ของไอ้ลูกเป็ด  
       พิมพ์แวะเข้ามาหาหลังจากที่ไม่ได้แวะเข้ามานานแล้ว   อวยพรช้าไปนิด  ยังไงก็ สุขสันต์วันลอยกระทงย้อนหลังนะคะ  แล้วก็  อวยพรให้  สมหวัง ๆๆๆๆ   ได้เงินรางวัลมาเลี้ยงเป็ดเยอะ ๆ    
    
    คิดถึงลุง คิดถึงป้า อยากอ่านกลอน อยากเขียนกลอน ง่ำๆๆ
  • ครูใหญ่โรงเรียนเล็ก

    17 พฤศจิกายน 2548 13:46 น. - comment id 538340

    เพราะมันเป็นต้นกร่าง...ต่างต้นอ้อ
    ไม่เคยฝ่อแม้ฝนฟ้ามาถล่ม
    มันยืนแกร่งแรงกล้าท้าแดดลม
    ให้มันล้มทั้งตอ...รอสะใจ
    
    คิดตรงกันครับ ผมก็กำลังว่าจะเขียนเรื่องนี้แหละ
  • ลักษมณ์

    17 พฤศจิกายน 2548 20:45 น. - comment id 538442

    1212
  • ฤกษ์(ไม่ได้ล๊อกอิน)

    18 พฤศจิกายน 2548 13:03 น. - comment id 538617

    ต้นกร่างขวางกิ่งก้าน
    ถูกฟ้องศาลเข้าร่างแห
    ติดคุกคนไม่แล
    สมใจแท้สักหลายปี....
    
    ใครมีหลักฐานเพิ่มเติมส่งให้โจทย์เขาด้วยจิ อิอิ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน