เมื่อนางฟ้าในฝันพลันแปลงร่าง กลายเป็นนางปีศาจน่าหวาดหวั่น แถมจุกจิกจู้จี้ทุกวี่วัน ความบีบคั้นทั้งหมดเกินอดทน เมื่อความสุขไม่มีที่ในบ้าน จึงซมซานไปกับใจสับสน แล้วทางเลือกสุดท้ายชายบางคน คือการรนหาที่...มีเมียรอง คนหนึ่งช่างฉอเลาะพูดเพราะหู คอยเคียงคู่เอาใจไม่บกพร่อง คนข่มขู่เคี่ยวเข็นเช่นปกครอง ตกกระป๋องให้เห็นเป็นธรรมดา เมื่อจากเมียมาแปรเป็นแม่(มด) ผัวที่หมดความหมาย..ตายดาบหน้า วันนี้เหลือทางออกเพียงบอกลา ใบพุทราแผ่นดินนี้มีถมไป ก็ป่วยการหึงหวงเพื่อทวงสิทธิ์ เธอเคยคิดแยแสเขาแค่ไหน เปลี่ยนสักครึ่งความหึงหวงเป็นห่วงใย อย่างน้อยให้เห็นว่าอาทรกัน ลองโอบเอื้อเยื่อใยมัดใจผัว รักแทนรั้วเพื่อรักจักคงมั่น แต่กับคนไม่รักดีอัปรีย์พันธุ์ ก็จับมันปล่อยวัดตัด(หาง)เลย
19 ตุลาคม 2548 22:34 น. - comment id 528157
ถูกใจบทสุดท้ายจังค่ะ
19 ตุลาคม 2548 18:50 น. - comment id 529220
มาศึกษางานของลุงค่ะ : ) คารวะด้วยใจเคารพ
19 ตุลาคม 2548 20:01 น. - comment id 530361
เมื่อแรกรักน้ำต้มผักยังว่าหวาน พอนานๆอ้อยตาลหวานพาลขื่นขม นี่แหละหนาคำว่ารักมักระทม อกตรอมตรมยามรักจืดจางลง
19 ตุลาคม 2548 15:12 น. - comment id 530386
อิอิ..ข้ออ้างหรือเปล่าลุง.. นางฟ้าท่านอาจลองใจก็ได้นา....
19 ตุลาคม 2548 15:22 น. - comment id 530391
มาฟังความในใจค่ะ ...ดุ...จัง ...^________________^...
19 ตุลาคม 2548 15:58 น. - comment id 530400
โห ฮา .. เลยลุง
19 ตุลาคม 2548 16:04 น. - comment id 530404
จะชอบสองวรรคสุดท้ายเป็นพิเศษค่ะ อิอิอิ
20 ตุลาคม 2548 19:37 น. - comment id 531648
22 ตุลาคม 2548 17:58 น. - comment id 533275
คริ... คริ.. แซวแล้วก็... \"..เผ่น..\" เรียกคำนี้ลงตัวที่สุดแระ
20 ตุลาคม 2548 12:04 น. - comment id 535666
ดีจังครับ จะได้สำมะนึกกันซะบ้าง นึกว่ามีใบทะเบียนแล้วจะชนะเลิศ อิอิ
20 ตุลาคม 2548 18:36 น. - comment id 535701
นางฟ้าหน้าเป็นฝ้า กิริยาเป็นยาขม ข้าวใหม่ไหม้ฝืนดม น้ำต้มผักพี่ชักเอียน
20 ตุลาคม 2548 09:32 น. - comment id 535711
อ่านะคุณลุงเวทย์ พร้อมจะไปเชียวหรอคะ มะห่วงกันมั่งอะคะ อย่าให้เจอแบบนี้นะคะ ป๋าคะป๋า มาหา หนูอีกนะ พกมาหละ แบงค์พัน ยันห้าร้อย หากไม่มี หนูเห็น จะไม่คอย ใบละร้อย หมดสมัย ไม่ใช้แล้ว แวะมาอมยิ้มกับลุงเวทย์ค่ะ เขียนซะมองเห็นภาพเชียวอะ
20 ตุลาคม 2548 09:39 น. - comment id 535719
หุหุ...เอางี้เลยเหรอครับ...
19 ตุลาคม 2548 16:34 น. - comment id 535783
19 ตุลาคม 2548 16:53 น. - comment id 535801
บทที่สี่ นี่น่าคิดมากครับ...