โปรดอย่าสงสารกัน ความผูกพันธ์ที่เคยมี ขอให้มันจบลงตรงนี้ จะไม่มีเราอีกต่อไป คำว่ารักที่เคยให้กัน ขอให้มันลบเลือนไป ต่อไปใจนี้จะไม่ให้ไค และไม่มีวันไหนจะย้อนกลับไปให้เทอ
14 สิงหาคม 2548 20:32 น. - comment id 503723
ผูกพันธ์ = ผูกพัน ไค = ใคร เทอ = เธอ ตัดสัมพันธ์เก่าก่อนตอนต้องจาก รักหนึ่งพรากจำจรมิย้อนหวน ลืมให้สิ้นความผูกพันแสนรัญจวน มิคร่ำครวญถึงเธอ อย่าเพ้อคอย..*** มาทักทายกันสักนิด... คิดเท่าไหร่ อิ้ อิ้... สวัสดีค่ะ
14 สิงหาคม 2548 21:22 น. - comment id 503759
อย่าเพิ่งตัดไมตรีที่มีอยู่ ขอลองดูอีกสักครั้งจะได้ไหม ขอโอกาสให้กลับตัวกลับใจ เริ่มต้นใหม่ได้ไหมจ๊ะคนดี
14 สิงหาคม 2548 22:04 น. - comment id 503794
ไม่สงสารแต่อดอาลัยมิได้ครับ ไม่กล้าวิจารณ์หรอกครับ ผมเองยังเอาตัวไม่รอดเลยครับ แก้วประเสริฐ.
14 สิงหาคม 2548 23:09 น. - comment id 503837
กลอนนี้อ่านดูแล้วจะพูดถึงแบบอย่าสงสาร รู้ว่าคำที่ใช้เป็นคำใหม่
14 สิงหาคม 2548 23:41 น. - comment id 503865
เริ่มไม่สบายใจ... ขอชี้แจงสักนิด...นะคะ... มิได้คิดก้าวก่ายอะไร เพียงแต่มีคนเก่าก่อนเขาบอกว่าเวลาโพสต์กลอนหลัก พยายามใช้ภาษาไทยให้ถูกต้อง ... ส่วนการคอมเม้นท์ มิเป็นไร... พี่เข้าใจค่ะว่าปัจจุบัน ภาษาวัยรุ่นเขาใช้กันประมาณไหน เพราะลูกชายพี่ก็เป็นวัยรุ่นเหมือนกัน... หากทำให้น้องส่วนเกินระคายใจ พี่ขออภัยด้วยนะจ้ะ.. อนุญาตให้ลบคอมเม้นท์ทิ้งได้จ้ะ... ขอบคุณค่ะ...
15 สิงหาคม 2548 09:16 น. - comment id 503930
ตามที่คุณกอกกเสนอมาผมว่าถูกต้องนะครับเวลาเขียนกลอนเราต้องใช้ภาษาให้ถูกถึงจะเรียกว่าบทกลอนของไทยแม้ว่าภาษาวันรุ่นจะมีอิทธิพลแต่เวลาโพสต์กลอนอยากให้ลงให้ถูกอักขระวิธี ส่วนคอมเมนต์นั้นอย่างไรก็ได้ ภาษาเราเราใช้ไม่ถูกที่เวลากาละเทศะแล้วใครจะมาใช้เป็นแบบอย่างละครับ+++++++++หิหิ