ชีวิตล่องลอยเคว้งคว้าง เหมือนนกที่บินอยู่กลางหาว บินวนไปเวียนมาหาทางออก ออกไปจากวังวนของชีวิต ไม่รู้ทิศรู้ทางจะไปแห่งไหน นัยตาฝ้าฟางน้ำตากลบใจ บินวนเวียนไปไร้จุดหมายปลายทาง หัวใจแตกยับเยิน รักล่มจมสลาย เจ็บปวดเหลือเกินกว่าสิ่งใดๆ กับความรักที่ตายไปจากกัน จำทนจำอยู่หดหู่เหลือเกินหัวใจ เพราะสงสารคนที่ไม่มีหัวใจ จึงเจ็บแทนให้เพราะเอาใจไปผูกพัน ครั้งแล้วครั้นเล่ายังเฝ้าห่วงใย แต่ไม่เคยได้ความจริงใจกลับมา เจ็บแล้วเจ็บอีกยังคิดห่าวงหา ถูกตอกกลับมาว่าให้ได้อาย เมื่อก่อนเคยมีชีวิตสดใส ไม่เคยมีใครมาทำไห้ใจได้เศร้าหมอง มาบัดนี้เหมือนเวรกรรมจำจอง ทำให้เศร้าหมองต้องกินแต่น้ำตา.
ไรไก่ 14 ก.ค. 2548 21:44 น. - ID 78562 
1321
2
0
14 กรกฎาคม 2548 23:37 น. - comment id 491729
ชีวิตเศร้าเหงารันทดแถมหมดหวัง ต้องพิณพังยามเธอจากพรากจากฉัน ไม่กลับมาชิดเชยเหมือนเคยกัน จนตัวฉันต้องเอวังนั่งโศกาแวะมาทักทายค่ะ
15 กรกฎาคม 2548 17:47 น. - comment id 492117
ทบทวนสิ่งที่ผ่านมา.. หากต้องเคว้งคว้างเพียงนี้... หลับตาแล้วนิ่งคิด... ทิ้งทุกอย่างให้หมดไป... เริ่มต้นใหม่อีกสักที... สวัสดีค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
