.. นิทานพ่อจ้อวุ่นแต่รุ่นไหน ณ ตำบลขนสราญกันดาลไกล เมื่อมองไปในนาเห็นจามรี เมื่อนั้น ขมิบทิพย์หม้ายเมืองเรืองศรี หอบหาบอาบแดดจรลี เดินปรี่เข้าสุวรรณมาลาราม โบกกวักทักชมขนมถ้วย สำรวยครวญคนละคนถาม เพียงชมอมยิ้มพริ้มงาม นุ่มกรามยามกลืนลื่นละไม บัดนั้น หลวงพี่เดนเจนธรรมนำสมัย รุดปรี่รี่ปราดประหลาดใจ กระแอมไอไถ่ถามถึงความจริง อาตมาปรารถนาขนมถ้วย คงชุ่มชวยกรวยกราดชาติสมิง อยากฉันมานานสำราญจริง โยมหญิงประเคนให้สิได้บุญ ว่าแต่ขนมเจ้าดูเยาว์ย่อม ดมดอมหอมหนึ่งไม่พึงหนุน ถ้วยใหญ่มหึมาสิน่าคลึง พอถึงตะลึงตาน่าลอง อาตมามองหาขนมนั้น แตกมันยุ่ยแยะยะหย็อยหย็อง กะทิร้าวราวแผดแตกนอง ประกบป้องสองกาบนาบนวล เมื่อนั้น ขมิบทิพย์กระพริบหวน แลคิดพินิจนั่นมิบังควร ใคร่ครวญก็จวนจะเกินเย็น นมัสการหลวงพี่เดนเจ้าขา ขนมถ้วยที่ว่าข้าไม่เห็น แลยามถามโมงคงเลยเพล รุ่งเช้าจะประเคนถึงบาตรทอง (โอด) โอ้หลวงพี่ฤดีขุ่นครุ่นคิด ฤๅพูดนิดผิดนัยไม่สนอง รอรุ่งเช้าเฝ้าไว้เผื่อได้ลอง จะจับจ้องประคองเคียงเพียงพบพาน รุ่งเช้า ตะละแม่ขมิบทิพย์วิบหวาน เห็นกะทิปริแตกแยกจาน ซ้อนใส่พานกาญจนามาลี จีวรหว็อยลอยปลิวระริ่วพัด โบกสะบัดปราดทางห่างหนี เห็นสีกาท่าเตรียมเหงียมฤดี ดุ่มรี่กระดี่โดดสะโอดสะอง พานทองนองเนื้อนวลกะทิ แตกปริมันแยะแปะลิสง ขนมถ้วยถ้วยใหญ่ใหญ่ทรง ขมิบทิพย์ใส่ลงตรงบาตรงาม เมื่อนั้น หลวงพี่เดนเจนพิภพสบถาม นี่หรือขนมถ้วยสำรวยกราม ไม่ทันถามทรามแม่แถเข้าเรือน ถึงเที่ยงวันตะวันแย้มแจ่มหล้า ตรมอุราห้าเก้าเศร้าเสมือน ออกหกเก้าเยาวภาพร่าเลือน โอ้หวยเถื่อนเฉือนสตางค์ปางตาย บัดนั้น เดินหาบอาบเหงื่อเมื่อบ่าย โชคช้ำระกำล้มล่มละลาย ขนมขายส่ายมาเข้าอาราม เห็นหม้ายสาวราวร้อนซ่อนในจิต นั่งบิดชิดขนมจึงก้มถาม ไหนขอชมขนมถ้วยย้วยงาม หน้าแตกย้ำมันแยะแปะฝอยทอง เมื่อนั้น ขมิบทิพย์เจ้ากรรมพร่ำสยอง สิ้นเนื้อประดาใจไม่สมปอง กราดร้องโมโหโกรธา มือยันบั้นท้ายส่ายผม ทวงข่มขนมถ้วยเป็นหนักหนา ดึงผ้าซิ่นปลิ้นแจร๊ดแตกตา นี่ละหนาขนมข้าหน้ามันแยะ โอ้หลวงพี่ดีใจในอก มือถลกจีวรร่อนผละแผละ นั่นหรือหน้าแตกมันแยะ นี่แหละไม้แคะขนมถ้วย ..
รักษ์รัก 11 มิ.ย. 2548 00:27 น. - ID 77149 
2605
4
0
11 มิถุนายน 2548 09:32 น. - comment id 478349
งง ......
11 มิถุนายน 2548 12:09 น. - comment id 478397
อ่านแล้วชัก อยาก หม่ำ ขนมถ้วย เด๋ว หา ทาน ดีก่า
11 มิถุนายน 2548 12:24 น. - comment id 478408
อ่านะ อิ อิ
11 มิถุนายน 2548 12:28 น. - comment id 478412
.. งานนี้ทั้งพระทั้งสีกาพอๆกัน มันเป็นเรื่องจริงที่ควรเขียนเล่า คุณรักษ์รักเข้าใจเขียนเปรียบเทียบโดยที่ดูแล้วก็ไม่หยาบไป หรือบอกๆตรงๆเกินไป เป็นงานที่น่าอ่านมากครับ อ่านไปผมยังเสียวไปเลยครับ
11 มิถุนายน 2548 12:48 น. - comment id 478429
หน้าส่วนตัว
...ก็อย่าใส่กะทิ..มากไปซิครับ...จะได้ไม่แตกมัน...
สวัสดีครับ
11 มิถุนายน 2548 22:02 น. - comment id 478613
ตอนแรกอ่านไปคิดไป งงเลยเรา
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
