เธอเคยรู้บ้างไหม คนไกลห่วงใยเธอคนนี้ เธออาจคิดว่าฉันคงสุขดี อยู่ทางนี้คิดถึงเธอแทบตาย เธอคงคิดว่าฉันลืมแล้ว รู้ไหมแววความผูกพันผูกมั่นไว้ ไม่มีสักนาทีที่ลืมใจ ซึ่งฝากไว้กับเธอ....ห่วงใยเสมอ ตลอดมา เธอคงสงสัยทำไมห่างหาย แค่ความห่างไกลก็น่าติดต่อมาหา เธออาจไม่รู้ความจริงว่า ฉันติดอยู่ในป่ากลางเกาะร้างมาตั้งนาน
20 ธันวาคม 2544 07:28 น. - comment id 26230
อิอิ..ถูกปล่อยป่า..หรือว่า ปล่อยเสือเข้าถ้ำกันน๊อ
20 ธันวาคม 2544 08:15 น. - comment id 26244
นึกว่าอะไร หลงไปติดเกาะได้ยังไงเนี่ยะ....
20 ธันวาคม 2544 11:27 น. - comment id 26255
555555 ไกลจังเลยนะ....ป่าในเกาะร้าง
20 ธันวาคม 2544 16:59 น. - comment id 26321
ติดเกาะร้างกลางใจใครกันหนอ จนลืมรักลืมรอลืมสงสาร ลืมความหลังฝังใจมายาวนาน ลืมคำหวานเคยสัญญา..ใจต่อใจ!เป็นเดิมพัน(ใจถึงใจ)
20 ธันวาคม 2544 18:44 น. - comment id 26346
o_o'
20 ธันวาคม 2544 20:01 น. - comment id 26360
เดี๋ยวก่อนนะ .. ที่ว่าเกาะร้างเนี่ย เกาะร้างกลางใจรึเปล่าเอ่ย ..อิ ๆ ว้า..ถ้าติดที่นั่นล่ะก็แย่เลย รีบว่ายน้ำกลับมาขึ้นฝั่งไว ๆ นะ ... จะได้ส่งกำลังใจไปถึงซักที .เป็่นกำลังใจให้นะครับ ^__^
20 ธันวาคม 2544 21:17 น. - comment id 26388
โดนปล่อยเกาะเองเหรอเนี่ย น่ารักแบบนี้ใครหนอใจร้ายเอาไปปล่อยเกาะ
20 ธันวาคม 2544 21:53 น. - comment id 26399
555 รู้แล้วล่ะ เหตุลที่ห่างหายนะ จากติดเกาะ เปลี่ยนมาเป็นเกาะติดเถอะค่ะ ^_^
31 ธันวาคม 2544 13:10 น. - comment id 28057
อ๋อ..หายไปติดเกาะร้าง..น่าสงสารจัง พี่ดอกคูณหนีใจตัวเองไปติดเกาะ ยากแสนยากที่จะหลุดพ้นจากเปาะ แล้วจะพบยอดยาหยีได้อย่างไร
10 มีนาคม 2545 13:36 น. - comment id 39664
ฮึึๆๆ