อยู่มันไป อย่างนี้ ก็ดีถม ถึงขื่นขม ตรมบ้าง อย่างคนเหงา เรื่องร้าวราน ทวงถาม ตามเป็นเงา ทนเปลี่ยวเปล่า ช่างมัน ฉันไม่แคร์ เพราะหัวใจ มันเกินกว่า คำว่าเจ็บ จำต้องเก็บ ใจเอ๋ย เคยพ่ายแพ้ ใช่ต้องการ สักหน คนดูแล หวังเพียงแค่ ทุกข์ลาลับ ดับรัญจวน คราวลุ่มหลง หวนหา คำว่ารัก จึงประจักษ์ หวังดมดอม กลิ่นหอมหวน ยอมถวาย ใจกาย ไม่เรรวน ดั่งเชิญชวน ความโศกา เป็นอาจิณ เปิดประตู หัวใจ ไว้รอท่า โปรดเถิดหนา ลวงใจ ใฝ่ถวิล จงเหว่ว้า โศกา น้ำตาริน ความหวังสิ้น อดสู อยู่ชั่วกาล จะกินพริก ให้เผ็ด สะเด็ดยาด ลืมรสชาติ โภชนา ภักษาหาร จนปวดแสบ ปวดร้อน ทรมาน เคี้ยวนานนาน ค่อยละเลียด ละเอียดละออ เพียงอยากใช้ ชีวา อย่างสาสม ความระทม ฤดี ที่ร้องขอ จงถั่งโถม โหมใส่ เสียให้พอ จะยืนรอ เข้ามาฉะ ให้สะใจ
1 เมษายน 2548 09:09 น. - comment id 447587
แวะมาสมน้ำหน้าให้สาใจ 5555
1 เมษายน 2548 10:19 น. - comment id 447629
ใยปล่อยใจให้เจ็บ ถึงหนาวเหน็บก็ไม่สน จะทนเจ็บไปสักกี่คน โถหน้ามนทนเจ็บอยู่ทำไม แอบมาดูคนทนเจ็บ........เก่งจัง.....
1 เมษายน 2548 13:03 น. - comment id 447702
= = = = = = = = = = = = = = = = = = ให้มันสาแก่ใจในชีวิต สมความผิดพลาดหวังที่พลั้งเผลอ จะเจ็บหนักสักแค่ไหนใคร่อยากเจอ ขอเชิญเธอกระหน่ำถมให้สมใจ = = = = = = = = = = = = = = = = = = * แวะมาเยี่ยมงาน ผ่านมาสะใจด้วยคนค่ะ *
1 เมษายน 2548 17:03 น. - comment id 447829
หูแหลมเหมือนด๊อบบี้.. :)
1 เมษายน 2548 17:58 น. - comment id 447837
ณ ที่นี้ชายคนหนึ่ง ซึ่งปวดร้าว กับเรื่องราวขมขื่น คืนเงียบเหงา ชีวิตบัดซบ สลด บดเบาเบา แต่คลึงเคล้าแสนนาน ร้าว ราน รอน..** นานมากแล้วนะ.. ทุกอย่างคงสร่างซาลง.. แต่ก็คงเป็นรอยแผล ฝังอยู่ภายใน.. สุขใจที่ได้เจ็บ สะใจไหม..คุณ สวัสดีค่ะ
1 เมษายน 2548 19:03 น. - comment id 447858
สะใจจังเหมือนเคี้ยวพริกเผ็ดๆ ชอบมากๆ สะใจดี ๐^_^๐
1 เมษายน 2548 19:07 น. - comment id 447859
เพิ่งผ่านมา งานเขียนได้สะใจดี ผมชอบแนวนี้มากๆ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
1 เมษายน 2548 20:56 น. - comment id 447887
ฝัง...วารวันหวานแต่ครั้งก่อน ฝัง...อาวรณ์ ถวิลถึง คะนึงหา ฝัง...ความฝัน นานเนิ่น จำเดิมมา ฝัง...หัวใจ ฝังวิญญาณ์ ฝากแผ่นดิน
1 เมษายน 2548 21:21 น. - comment id 447893
อ่านแล้วรู้สึกสะใจตามจริงจริง...... เข้ามาเถอะความทุกข์ทนปนความเศร้า อีกความเหงาเจ็บช้ำความขื่นขม ดาหน้ามาเจ้าความช้ำความระทม จะไม่ล้มขอทายท้ากล้าประลอง.....ฯ ..มนต์กวี
1 เมษายน 2548 21:42 น. - comment id 447906
เอาภาพ .. ของพี่สาวเรน .. มาได้งัย .. เดี๋ยวเหอะเรนจะไปฟ้อง .. คืนนี้ ถ้าถูก ..พี่สาวเรน ต่อว่า ..ห้ามไม่รู้ไม่ชี้ .. ระวังให้ดี .. พี่สาวเรน .. ดุ๊ดุ .. แบบ เรน .. ไม่รู้จะแต่งหรือแจมแบบไหนนะดิคะ .. ก็เล้ยย ออกมาแบบ แนวเรนๆ .. อิอิอิ เรน .. ขอโทษ .. ด้วยนะคะ .. ซาแว้ปป ..
1 เมษายน 2548 22:45 น. - comment id 447931
มาขำ.เฉยๆ.ไปล่ะพรุ่งนี้มีงาน.แล้วเจอกัน..
1 เมษายน 2548 23:00 น. - comment id 447933
หลานคุณลุงเอง หลานสาวมึสองคนยังใช้คอมไม่เป็น ขอบใจที่มาสมน้ำหน้านะหลาน คุณ แก้วนิดา แล้วจะทำ เช่นไร ได้ละครับ ทนได้ก็ทนไป ทนไม่ไหว ว่ากันอีกที คุณ ผู้หญิงช่างฝัน ไหนๆก็ไหนๆแล้วนี่ครับ ใช้มันให้ สะใจ คุณ อัลมิตรา ต้องขอบคุณผู้ให้การสนับสนุนภาพอย่างเป็นทางการมา ณ โอกาสนี้ด้วย ขอบคุณครับที่ให้ฟรีๆ คุณ กอกก เมื่อเราไปทางขวาตยสุดทาง เลยจะลองไปทางซ้ายให้มันสุด สุด บ้าง เผื่อว่าวันหนึ่งเราคงพบ ทางสายกลางว่ามันอยู่ตรงไหน แต่วันนี้ขอใช้มันใหเ สะใจ คุณ ลักยิ้มแก้มบุ๋ม นั่นคงเป็นวิธีเปรียบเปรยที่พอคิดได้ สวัสดีครับ คุณ ศักดิ์ระพี เพื่อความสะใจครับ คุณ กีกี้ ฝังให้ลึกสุดใจ คุณ มนต์กวี ไม่ก้มหน้ารับมันอีกแล้ว ยืนท้าให้บ้าไปเลยดีกว่า คุณ เรน ขออนุญาตแล้วครับเรื่องภาพ พี่สาวเรนใจดีให้มาฟรี แต่ดุ :) คุณ ผู้เฒ่า..โง่งม ขำตรงไหน ..ขำคนดุหรือเปล่าครับ เอะอะส่องอย่างเดียว สวัสดีครับ
1 เมษายน 2548 23:25 น. - comment id 447949
เหงานะ วายุ... อยู่ตรงนี้ ที่ ๆ ฉัน เคยยืนอยู่ หลายสิ่งดู เหมือนเดิม ในวันเก่า แต่ตอนนี้ ไม่มีเธอ แม้แต่เงา รู้ไหมฉันเหงาที่วันนี้ไม่มีเธอ เป็นเพียงใคร...ที่เธอไม่เคยรัก เป็นเพียงใคร...ที่รู้จักและพบหน้า เป็นเพียงใคร...ที่เธอเห็นเพียงผ่านตา เป็นเพียงใคร...ที่เธอไม่เคยเห็นค่าในหัวใจ ส่งใจผ่านฟ้าทุกคืนวัน เผื่อว่าความรู้สึกของฉันจะผ่านถึงเธอได้ ให้หันกลับมามองเห็นค่าความในใจ ว่า...เธอก็เป็นเพียงใคร ที่ใจดวงนี้จะมั่นคง
1 เมษายน 2548 23:26 น. - comment id 447950
เหงานะ วายุ... อยู่ตรงนี้ ที่ ๆ ฉัน เคยยืนอยู่ หลายสิ่งดู เหมือนเดิม ในวันเก่า แต่ตอนนี้ ไม่มีเธอ แม้แต่เงา รู้ไหมฉันเหงาที่วันนี้ไม่มีเธอ เป็นเพียงใคร...ที่เธอไม่เคยรัก เป็นเพียงใคร...ที่รู้จักและพบหน้า เป็นเพียงใคร...ที่เธอเห็นเพียงผ่านตา เป็นเพียงใคร...ที่เธอไม่เคยเห็นค่าในหัวใจ ส่งใจผ่านฟ้าทุกคืนวัน เผื่อว่าความรู้สึกของฉันจะผ่านถึงเธอได้ ให้หันกลับมามองเห็นค่าความในใจ ว่า...เธอก็เป็นเพียงใคร ที่ใจดวงนี้จะมั่นคง
2 เมษายน 2548 00:01 น. - comment id 447963
สะใจ๊ สะใจ คนอาราย นัดแล้วไยไม่มามาวววว เอิ้ก คนขี้เหง๊า ขี้เหงา ขี้เม๊า ขี้เมา
2 เมษายน 2548 10:33 น. - comment id 448036
อ่านแล้วก็สะใจดีนะคะ.... ทำไปเถิด....หากว่าใจอยากจะทำ...และสบายใจค่ะ.....แวะมาคุยด้วยค่ะ...( คุยได้ใช่มั้ยคุณเรไร...ราชิกากลัวคนดุนะ..คุณดุเปล่า...)
2 เมษายน 2548 11:01 น. - comment id 448042
แม๊ คิดเหมือนกันเลยค่ะ อ่านแล้วสะใจดี ว่าแล้วเมาโลด อิ อิ อิ
3 เมษายน 2548 11:14 น. - comment id 448564
แล้วเป็นไงคะ ตอนนี้สะใจไหม อิ อิ ....