ฉันหายไป....ตอนไหน.....ฉันไม่รู้ เหมือนรู้สึกว่าจู่จู่....ฉันก็หาย เหลือแต่ความเงียบเหงา....เศร้า....เดียวดาย ความรู้สึกรุมทำร้าย....ใจของเรา ก่อนเคยอยู่ตรงนี้...ก็ที่ฉัน พอผันผ่านคืนวันมันก็เก่า ลืมเขาลืม...ลืมสหาย..กลายเป็นเงา จดจำเพียงภาพที่เขาเคยเจรจา ณ วันนี้ ฉันหายไป เป็นคนอื่น มิตรภาพเคยหยิบยื่นกลับหายหน้า กลายเป็นนักกลอนใหม่...ไม่เข้าตา กลายเป็นคนไร้ค่า น่ารำคาญ ปากก็จัด กัดเจ็บ กลอนเหน็บแนม เค้าเลยไม่อยากแจม สนุกสนาน ไม่คิขุ ไม่ทายทัก รักใครนาน เค้าเลยไม่ต้องการอยากเหลียวแล ฉันไม่มีตัวตน บนเว็บบอร์ด และไม่ได้ฮิตฮอตให้แยแส ทุกสำนวนเหลวไหล ไม่ค่อยแคร์ กลายเป็นคนแก่ๆ ที่เก่าเกิน ฉัน........หาย.......ไป.... จริงๆ ฉันหายไป จึงสมควรทำใจ ตั้งแต่เนิ่น หากวันหนึ่งฉันหายไปโดยบังเอิญ ก็คงไม่นานเกินให้ลืมกัน สังคมใหม่ ไม่รู้จัก ใครสักคน โลกนี้เหมือนสับสน...คนอย่างฉัน จะก้าวล้ำกำแพงก่อพอกีดกัน ให้เหลือเพียงสิ่งนั้น...ความเดียวดาย ------------------------------------------------------------------ ทุกอย่างเปลี่ยนไปเยอะนะ.......................
burst 2 ก.พ. 2548 16:46 น. - ID 70468 
3491
10
0
2 กุมภาพันธ์ 2548 17:31 น. - comment id 419041
โถ..อย่าน้อยใจสิคะ รุ่นน้องอย่างพี่ปราย มาทอดสัมพันธ์ให้ค่ะ ขอความอบอุ่นคืนมานะคะ ยิ้มให้แก่กันด้วยไมตรี สวัสดีค่ะ
2 กุมภาพันธ์ 2548 19:52 น. - comment id 419122
โกรธง่าย น้อยใจนาน จะพาลทำไห้ แก่ไวนะเจ้าคะ ทุกคนก็ยังเป็นครอบครัวเดียวกันเจ้าค่ะ เข้ามาทักทายเจ้าค่ะ
2 กุมภาพันธ์ 2548 19:59 น. - comment id 419126
เปล่ยนอะไรกันคุณ burst ใครเปลี่ยน? มาตอบอยู่นี่ไง โอ๊ยน้อยใจ เหรอ อิอิ เคยไปชมถึงถิ่นทุกวิงวัน โพสต์ขึ้นนั้นเห็นแล้วต้องสุขสม พอ่นวลหน้าโชว์ภาพยักคิ้วชน แต่วันนี้จนไม่มีภาพประกาศ หรือไร เปลี่ยนไปเหมือนกันนะ แต่มีภาพยักคิ้ว ด้วย อิอิ
2 กุมภาพันธ์ 2548 20:39 น. - comment id 419172
หน้าส่วนตัว
อยากมาบอก.. ตั้งนานว่า คิดถึง..
ท่าทีขึง .. เรนก็เล้ย ..ไม่กล้า..
เป็นน้องเล็ก ..ที่พี่ๆ .. แสนระอา ..
แอบย่องมา .. ยืนตาปรอย .. คอยทักทาย ..
..จำเรน .. ได้เปล่าคะ ..
เด็กขี้มูกเกรอะกรัง..
ตกใส่ถัง .. วันก่อนนู้น ..
ตอนนี้ .. ก็ยัง เป็นตัว วุ่น ..
กำลังปัดฝุ่น .. เปล่งประกาย .. ใส วาว .. อิอิอิ ..
..เรน .. มาต้อนรับ .. ยิ้มสามสิบสองซี่ ..ด้วยดิคะ ..
....
3 กุมภาพันธ์ 2548 00:14 น. - comment id 419328
เรายังจำคุณได้ไม่หน่ายหนี แต่บางทีภารกิจติดพลันนั้น ไม่อาจมาทักทายเหมือนทุกวัน แต่ไม่มีความแปรผันฉันมั่นใจ *-*ชื่นชมในผลงานคุณไม่เปลี่ยนค่ะ*-*
3 กุมภาพันธ์ 2548 00:19 น. - comment id 419334
แต่งได้ดีมาก ได้ใจความ ถูกฉันทลักษณื น่าจะนำไปเป็นแบบกลอนให้เยาวชนได้ศึกษา ไม่เคยอ่านกลอนไหนเขียนไก้ถึงขนาดนี้ เขียนได้ไม่เหมือนบ่น อ่านแล้วส่งผลให้เจตปริญาณเวช ล่วงสู้พ้นความเป็นภาษาที่ดาษดื่น คุณ burst เขียนกลอนออกมาช่างสละสลวย ขอบคุณที่ได้เปิดโอกาสให้ได้เชยชมบทกลอนแท้ๆ ที่มีความหมายครบถ้วน ไม่เสียชาติเกิดจริงๆครับที่ได้อ่านงานอย่างนี้กวีเอกกรุงแก้วรัตนโกสินทร์แท้ๆ
3 กุมภาพันธ์ 2548 13:13 น. - comment id 419574
คิดไปเองแท้ ๆ แล้วก็มาน้อยใจ .. เอาตรงไหนมาวัดมาเพื่อนร้างลา .. คุณค่าของการเขียน เริ่มต้นจากความสุขใจของตน .. เท่านี้ ก็ไม่มีวันดับสูญแล้ว
3 กุมภาพันธ์ 2548 13:30 น. - comment id 419588
คุณข้างบนคะ ไม่รู้ว่าตัวจริงหรือตัวปลอม แต่จะประชดประชันกันไปทำไม
3 กุมภาพันธ์ 2548 13:32 น. - comment id 419590
อ้าว โดนเขียนแซงไปนิดหน่อย คิดนานเกินไป หมายถึงคุน pigstation ตัวปลอมน่ะค่ะ
4 กุมภาพันธ์ 2548 06:36 น. - comment id 419938
หายไปนานไม่ดีนะครับ มีคนคิดถึงแย่เลย
8 มีนาคม 2548 17:03 น. - comment id 435938
ถึงจะหายไปแต่ยังไง ก็ขอให้กลับมานะค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
