ตาฉันเป็นรอยแยกแหกไปหมด มีเลือดไหลหลายหยดรดใจฉัน เธอแหกตาพล่าหัวใจไปทุกวัน จนแห้งเหือดเลือดรักนั้นมันลดลง อาจสับสนว่าคนดีเป็นที่หนึ่ง เคยหลงรักปักใจซึ้งถึงขั้นหงส์ แต่เมื่อเธอทำร้ายหน่ายกันลง เธอก็เปลี่ยนจากหงส์เป็นแร้งกา ตาฉันบอดใจฉันมืดชืดทั้งใจ มองไม่เห็นความเป็นไป..ดังใครว่า ผู้คนหยามเยี่ยงกระโถนโดนแหกตา ยังโง่งมชมเธอว่า...ดีแสนดี ต่อไปนี้......มีอะไร....จะให้แหก เหลือแต่ความเหลวแหลกและบัดสี ตาสองตาพล่ามัวชั่วสิ้นดี สายเกินแล้วสิ่งดีๆ จะได้ยล ขอน้ำยาหยอดตามาให้หน่อย เอาเข็มเย็บเก็บรอยค่อยๆด้น ให้ตาฉันหายแหก....จำแนกคน ว่าควรรัก....ควรสน....คนอย่างไร เก็บแผลเป็นคราวนี้ไม่มีอีก ให้รู้หลบเป็นปีกหลีกให้ได้ คนอย่างเธอไม่อยากเจอจนวันตาย โปรดระวังเธอไว้...เธอแหกตา!!
1 กุมภาพันธ์ 2548 19:55 น. - comment id 418445
อิจฉาคนมีฟามรัก หุหุ
1 กุมภาพันธ์ 2548 21:22 น. - comment id 418502
ตาฉันบอดสนิทยามคิดรัก ด้วยคิดว่าเธอประจักษ์รักกันมั่น แต่ที่แท้มีเพียงตัวของฉัน ที่มีใจให้เธอนั้นทุกวันมา *-*แต่งได้ดีค่ะ*-*
1 กุมภาพันธ์ 2548 23:22 น. - comment id 418608
ตาร้อน เลยเรา มีแฟนน่ารัก อิอิ
1 กุมภาพันธ์ 2548 23:39 น. - comment id 418631
ใช้คำ กับความหมาย ได้แปลก แหวกแนวดีค่ะ ชื่นชม
8 มีนาคม 2548 17:06 น. - comment id 435944
กลอนบทนี้อ๊อฟอ่านให้เพื่อนในห้องฟังทุกคนหัวเราะและบอกว่า พี่เขาแต่กลอนได้แสบดีจริง ๆ ตรงใจเลยขอบคุณนะค่ะที่เขียนกลอนให้พวกเราได้อ่านกัน