อันจริตมีเพียงนิด....อย่าคิดดัด กริยาอย่าเจนจัด....ดัดจริต อิสตรีพึงมีอยู่เพียงนิด อย่าให้ชายหลงคิดมองผิดไป งอนก็งอนแต่พองาม..พอตามง้อ อย่าให้นานเกินรอง้อไม่ไหว เอานิดนิด...พอได้คิด..ไม่ติดใจ งอนนานๆ บานปลาย...หน่ายเจรจา มีมารยาพอให้สามีลุ่มหลง อย่าทะนงกลับกลอกออกนอกหน้า ร้อยเล่มเกวียนเวียนมาใช้ไม่ระอา คนเขาจะตราหน้า...ว่าอีตัว รักน่ะรักเธอแน่....แคร์สุดๆ แต่อย่าให้ต้องสะดุดกับความชั่ว เพราะฉันรักเธอทั้งใจ..ใช่แค่ตัว กลัวผิดหวัง....ยังไม่กลัว...กลัวเธอเลว
31 มกราคม 2548 14:21 น. - comment id 417673
รีบมาอ่าน รีบไปครับ มาเป็นกำลังใจให้ด้วย
31 มกราคม 2548 22:59 น. - comment id 418034
กลัวผิดหวังนั่งเศร้ายังเฝ้าคิด แต่ดวงจิตกลัวยิ่งกว่าเธอว่าไหม นั่นคือกลัวคิดผิดในจิตใจ ที่เลือกไปใช้ชีวิตใกล้ชิดเธอ *-*แต่งได้ดีค่ะ หายไปนานเลยนะค่ะ แต่ผลงานคุณคุณภาพเสมอ*-*