ลึกลงไปในตาสีสนิมเข้ม มันยังเต็มไปด้วยคำพ้อพร่ำ มันยังจำสิ่งที่ไม่ควรจำ ยังฝังความหมองคล้ำของคำคน นัยน์ตาสีสนิมเหล็ก เรื่องเล็กๆช่วงสั้นๆมันเปี่ยมล้น อาจไม่สำคัญอะไรกับใครบางคน แต่ก็ป่นความเป็นไปในใจฉัน แค่คำบอกว่าไม่รักให้หักห้าม แค่คำบอกอย่าตามไปให้ไหวหวั่น แค่คำบอกที่ผ่านมาอย่าว่ากัน แค่คำนั้นที่มันแล้งแรงเกินไป คำที่ว่าแค่แกล้งลองรักฉัน กับการแสดงต่อกันว่าหวั่นไหว กับการทำให้เห็นว่ามอบใจ มากลับกลาย ห่างหายไป ยังทำใจไม่ได้เลย ในตาสีสนิมเหล็ก เรื่องราวเล็กๆ ฝังลึก ไม่ระเหย เป็นสิ่งที่ทำให้ใจไม่คุ้นเคย กับการบอก รัก จากใครอีกเลย ตลอดไป
dokkoon 8 ธ.ค. 2544 22:48 น. - ID 6971 
1248
5
0
8 ธันวาคม 2544 23:22 น. - comment id 23803
เวลาจะรักษาใจ เฉยไว้เดี๋ยวดีเองครับ
9 ธันวาคม 2544 01:27 น. - comment id 23842
แล้วจะใช้เวลานานเท่าไร... ถึงจะรักษาหัวใจพี่ดอกคูณได้ละ...
9 ธันวาคม 2544 06:51 น. - comment id 23907
อืมมมม....มันต้องใช้เวลานะคะ
9 ธันวาคม 2544 07:56 น. - comment id 23923
ดวงตาสีสนิม คงน่ามองน่าดูนะคะ อย่าเศร้าไปเลยค่ะ สักวันก็จะพบดวงตาคู่ใหม่เอง เอาใจช่วยสุดฤทธิ์ค่ะ
9 ธันวาคม 2544 13:03 น. - comment id 23980
เคาะสนิม..ด้วยการเริ่มต้นครั้งใหม่ .. อาจช่วยลบเลือนภาพในใจ..ครั้งก่อน จะจำจดไปใย..เค้าจะไป ..รั้งไว้ก็ร้าวรอน วันพรุ่งนี้สิ..คือสิ่งที่เธอควรอาทร.. ...ให้ มากกว่าที่ผ่านมา ...ขอบกลอนที่เขียนนะครับ ..^__^
9 ธันวาคม 2544 17:41 น. - comment id 24022
อ่า เป็นสนิมทั้งดวงตาและดวงใจ ... เศร้าจังครับ
11 ธันวาคม 2544 20:04 น. - comment id 24455
เหมือนกับเพลงที่ร้องว่า ... " ตลอดเวลา...ไม่รักแล้วทำ..ทำไม " อารมณ์นี้ป่าวคะ พี่ dokkoon อย่าเศร้านานนะคะ ความรักอ่ะมีอยู่เกลื่อนโลก ^-^
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
