คืนมืด ฟ้าปิด ..ไร้ดาว..อย่างนี้ คิดถึงคืนวันที่เคยชิดใกล้ ถึงห่างกันไกลสักเพียงไหน สะกดความเหงาไว้ได้บาง-บาง ก่อนนิทรา จากห้วงคำนึง ถึงหัวใจเธอ..ขณะนี้ อยากพบเจอคนดี อยากเห็นหน้า จมปรักกับ ภาพที่ทำให้มีน้ำตา เหงานะ..เวลาไม่ได้เจอเธอ..คนดี ไม่ขอมากมาย แค่ได้คิดถึง ความรู้สึกที่ลึกซึ้งของคนเหงา ในคืนนี้ อ้างว้าง กอดเข่าเฝ้าเปลี่ยวเหงาทุกนาที ฟ้ามืด..คืนดึกไม่มีแสงดาว..เดียวดาย ที่ผ่านมา..คงเป็นเพียงภาพฝัน ความผูกพันในใจที่ดี มีมากมาย รักเขาข้างเดียว..เฝ้าเพ้อเปลี่ยวกาย และสุดท้าย เหลือค่า .นอกสายตา อย่างเคย มองดาว .. ถามดาว ..คืนเหงา .. เขาจะคิดถึงฉันไหม คนไกล ที่ไม่อาจพบเจอ ได้เลย ไม่อยากต้องทรมาน กับการนิ่งเฉย ไม่มีถ้อยคำใดเอื้อนเอ่ย..มาจากแดนไกล เตือนตัวเองอยู่คนเดียวให้ได้ ในคืนเหงา..ลำพัง แต่ก็ยังฝัน ถึงเมื่อครั้งเคยชิดใกล้ ลิขิตฟ้า พาเธอ ไปอยู่แห่งหนไหน ให้คนฟากฟ้าโน้น รับรู้ไว้ว่ามี คนที่นี่ยังห่วงใยไม่เปลี่ยนแปลง
1 ธันวาคม 2547 19:47 น. - comment id 381932
อ่านแล้วเหงา + เศร้า แต่ก็มั่นคงดีนะ ^o^
1 ธันวาคม 2547 23:42 น. - comment id 382130
มานั่งเคียงเป็นเพื่อนด้วยกันค่ะ เผื่อจะหายเหงาใจพร้อมกันนะคะ
2 ธันวาคม 2547 07:08 น. - comment id 382212
มาทักทายยามเช้า และมาเป็นกำลังใจให้นะครับ
2 ธันวาคม 2547 11:44 น. - comment id 382354
หวานจังเลย แวะมาทักทายจ้า
2 ธันวาคม 2547 12:57 น. - comment id 382407
ขอบคุณทุกคนที่มาให้กำลังใจนะครับ พี่พุดมานั่งข้างกายก็หายหนาวแล้วละ คิดถึง...
2 ธันวาคม 2547 15:25 น. - comment id 382491
หนึ่งความคิดถึงที่ส่งผ่านไป หนึ่งความห่วงใยที่ทอถักผ่านม่านฟ้า หนึ่งความจริงใจ..ที่จะถนอมไว้ให้เธอตลอดเวลา ทนแทนได้ไหม สำหรับหนึ่งความเหงา ที่มีในใจเธอ จากหนึ่งคนคนนี้ ที่อาจไม่ได้มีอะไรพิเศษ หนึ่งเหตุผลง่าย ๆ คืออยากเต็มสิ่งดีดีให้เธอเสมอ เธอเหงา ฉันก็เหงา เธอเศร้า ฉันก็เศร้าไม่น้อยกว่าเธอ มีเพียงกำลังใจมาเสนอ ขอเพียงเธอแค่รับไป ^_____^ มองขอบฟ้าไกลตรงนั้น ฉันมอง..จะมองทุกวัน รู้ดีว่าเธอ..อยู่ตรงนั้น..เราไกลกันเหลือเกิน แล้วเธอมองฟ้าไกล ๆ บ้างไหม เพราะเราคงได้พบกัน ที่สุดขอบฟ้า ปลายสายตาตรงนั้น หัวใจเราจะได้พูดคุย เปิดใจให้ความเงียบเหงาพบกัน ไถ่ถามถึงความผูกพันที่มี..ห่างไกลเพียงไหน ว้าเหว่สักเท่าไร ขอบฟ้าคงทำให้เราใกล้กัน และคงรู้สึกอีกครั้งว่าพบกัน และเหมือนฉันได้จับมือของเธอ ห่างไกลเพียงไหน ว้าเหว่สักเท่าไร ขอบฟ้า..คงทำให้เราได้พบกัน เพลงนี้เพราะดีนะ เอามาฝาก หายเหงาได้แล้วนะ เพื่อนก็มีอยู่ข้าง ๆๆๆ อิอิ คิดถึงมากเลย ชะแว๊ปปปปปปป ไปทำงานต่อ
2 ธันวาคม 2547 17:47 น. - comment id 382562
ไม่รู้จะขอบคุณอย่างไร.... ขอบคุณสำหรับมิตรภาพนะ แอ๊ปเปิ้ล ที่ฉันได้จากเธอมันคงมากเกินไปแล้วล่ะ
3 ธันวาคม 2547 08:03 น. - comment id 382854
แวะมาทักทายค่ะ...ขอบคุณที่ไปเยี่ยมกัน และ....ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ
3 ธันวาคม 2547 17:59 น. - comment id 383135
ยินดีที่ได้รู้จักอย่างยิ่ง ยินดีครับ
7 ธันวาคม 2547 23:59 น. - comment id 384773
ยิ่งดึก..ยิ่งเหงา.. .......................... เมฆลักษมณ์
8 ธันวาคม 2547 16:17 น. - comment id 385090
ส่งผ่านดวงดาวที่ขอบฟ้า ฝากจันทรา สีขาวนวลใส ช่วยส่งสาร ไปถึงคนห่วงใย ถึงแม้... แสนไกล แต่ในใจ...ยังคิดถึงเธอ คิดถึงนะ..รักษาสุขภาพด้วยละไหน อืม...คงไม่มากหรอกแค่ความห่วงใย ^_____^
28 ธันวาคม 2547 16:19 น. - comment id 397115
คิดถึงนะไหน..ยังไงว่าง ๆ ก็มาแต่งกลอนให้อ่านมั่งนะ ^__^
20 มกราคม 2548 09:17 น. - comment id 409521
อ่านกลอนนี้แล้วทำให้ตาลคึดถึงใครคนหนึ่งมากๆๆ..... แม้ตอนนี้เธอจะห่างกายเกินเอื้อม แม้ตอนนี้ไร้เธอเตือนคอยชิดใกล้ แม้ตอนนี้คุณแม่จะห่างไกล ความชิดใกล้ผ่านใจไม่เคยจาง...
2 กุมภาพันธ์ 2548 17:16 น. - comment id 413855
อ่านกลอนนี้รู้สึก เศร้าใจอย่างไงไม่รู้อะ แต่ไหนก้อแต่งกลอนเพราะดีนะ ค่ำคืนนี้เธอคิดถึงใครกัน เธอจะคิดถึงฉันบ้างไหม ค่ำคืนนี้ล่ะเธอจะฝันถึงใคร จะมีฉันบ้างไหมอยาก..รู้จัง...
3 กุมภาพันธ์ 2548 17:57 น. - comment id 413872
เลิกเหงา เลิกหนาวมาหลายคืน แต่ตอนตื่นรู้สึกไม่ชื่นใจ ไม่รู้เป็นอย่างนี้ได้อย่างไร หรือว่ามันยังซ่อนอยู่ลึก ลึกในใจไม่ได้ไหลออกมา