............story6(ผีดุ)..................

[ไร้ตัวตน]

[ไร้ตัวตน]  
                บ้านเช่าหลังหนึ่ง...กลางดึก(อ่านแล้วใช้จินตนการณ์ไปด้วยนะครับ)
ผมเป็นเด็กบ้านนอกคนหนึ่งที่ต้องมาเรียนในเมืองใหญ่เพื่อหาความรู้ เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงที่ผมโกหก 
วันหนึ่งกลางดึก ผมเมามาจากงานเลี้ยงแล้วเพื่อนก็มาส่งผมที่บ้าน ผมเดินโซชัดโซเชในมือถือขวดเหล้าเดินตรงไปที่ห้องเช่าหลังใหม่ที่ผมพึ่งเช่าใหม่ ได้ข่าวว่าห้องที่ผมอยู่นั้นมีผี เขาบอกว่าเป็นผีดุด้วย ผมตื่นเต้นกับผีดุห้องผม ผมเดินมายังประตูห้อง มือกำลังจะบิดลูกกรประตู แต่ก็ไม่ได้ทันได้บิด ประตูเปิดออกเอง โห...มันยิ่งทำให้ผมตื่นเต้น สงสัยผีมันคงเริ่มจะดุแล้วหละ ข้างในห้องมืดมากเพราะผมไม่ได้เปิดไฟทิ้งไว้ในห้อง ด้วยความเมาผมร้องตะโกนไปว่า
"ผีห่าหอกอะไรว่ะ อยู่บ้านไม่รู้จักเปิดไฟ" แล้วไฟก็สว่างขึ้น "555ขอบคุณ นี่สิเขาเรียกเพื่อนร่วมห้อง" ผมเดินไปยังห้องน้ำหวังว่าจะอาบน้ำซะหน่อย ผมมองลงไปในอ่างน้ำ รู้สึกว่าอ่างน้ำผมขุ่นมากเป็นสีเลือด คล้ายๆกับมีเลือดปนอยู่ในน้ำ ผมหวังว่าคงมีศพอยู่ในนั้นแน่ๆ ผมก็เลยเอื้อมมือของผมลงไป ควานหาอะไรในน้ำ ผมควานอยู่นาน แต่แล้วก็เจออะไรไม่รู้อยู่ในน้ำ มันคล้ายๆเนื้อนิ่มๆ ผมก็เลยหยิบมันขึ้นมาจากน้ำ มองดู พระเจ้าช่วยนี้อะไรกันนี่ มันเป็น...มันเป็นตุ๊กแกที่ตกลงไปในน้ำแล้วเน่า ท่าทางมันจะเน่าหลายวัน วันนั้นมันทำให้ผมไม่ได้อาบน้ำเลย เซ็งๆ วัยรุ่นเซ็ง กลับไปนอนดีกว่า ผมเดินไปที่ห้องนอน พอผมนอนลง แล้วไฟก็ดับเองอีกละ นอนดีกว่า ผมหุ่มผ้า หลับตา แล้วก็รู้สึกเหมือนว่ามีอะไรอยู่ในผ้าหุ่ม ผมใช้มือจับดู "เฮ้ย...!มันเป็นคน" มีผู้หญิงคนหนึ่งมามุดได้ผ้าหุ่มผม เธอมุดเลื้อยมาถึงหน้าผม ด้วยความเมา ผมเอามะเงกโขกเข้าไปที่หัวเธอ แล้วเธอก็มุดกลับไปที่เดิม แล้วผมก็เอื้อมมือกำลังจะเปิดโคมไฟที่อยู่ข้างๆเตียงผมอยากรู้ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร พอผมหันไปเปิดโครมไฟ มีเด็กคนหนึ่งทาแป้งที่หน้าขาวมากกกก มองมาที่ผม ตาจ้องหน้าผม ผมก็เลยจ้องคืน เราจ้องกันนานมาก ผมยักคิ้วใส่ แต่เด็กก็ยังจ้องหน้าผม ผมมองตาซูมเข้าไปเห็นหน้าเด็กคนนั้นที่มีลอยด่างบนแก้ม สงสัยจะทาแป้งไม่เนียน ผมก็เลยลุกเดินไปหยิบแป้งที่อยู่ในโต๊ะแป้ง แล้วก็เดินมาที่เด็ก เทแป้งลงในมือ แล้วก็ทาให้เด็กนั่นไป แล้วเด็กก็หายไป สงสัยเขาคงจะมาขอแป้งผม แม่คงทาให้ไม่เยอะ ต่อมาผมเกิดหิวน้ำเลยเดินไปหยิบน้ำที่ชั้นล่าง ผมเปิดไฟเดินลงมา พอผมเดินลงมาถึงชั้นล่างเสร็จ ประทานโทษครับไฟดับแล้วก็มีเสียงเหหมือนมีใครไม่รู้ สงสัยจะกินควายมาทั้งตัวมั้งครับ เรอ...มันเป็นเสียงเรอดัง"อ่า...อ่า.." คงอิ่มมาก ผมเลยร้องถาม" ใคร...ใคร...กินควายมาหรือไง...เสียงทุเรดมาก"แล้วก็มีผู้หญิงคนหนึ่งตะเกียกตะกายมาจากชั้นบนลงมาทางบันใด โห...ผมเห็นแล้วน่าสงสารมากครับ กว่าจะลงมาจากบันใดได้ ทรมานเหลือเกิด ผมมองไปที่หัวเข่าของเธอ แดงหมดเลย สงสัยจะถลอกกับขอบบันใด...เธอคลานมาที่ผม ตอนนั้นผมยืนติดอยู่กับตู้เย็น เธอคลานมาหาผม แล้วเธอก็พูดว่า..."ขอน้ำฉันกินหน่อยค่ะ ฉันเรอมานานมากแล้ว ผัวของฉันไม่ให้ฉันกินน้ำ ฉันก็เลยหิวน้ำจนตาย" ผมสงสารเธอมากก็เลยเปิดตู้เย็นยื่นน้ำให้เธอกินดับ อาการเรอ...........เธอชอบใจใหญ่เชียว............