แด่ชายขี้เมา และเฒ่าหัวงู

เป็นอะไรไม่สบายมาคะคุณ
พวกเราลุ้นแทบหัวหมุนรู้บ้างไหม
ชายคนนั้นทำตาปรือแล้วยิ้มให้
ไม่มีไรแค่ผมไม่ค่อยสบาย

ผมเป็นโรคหัวใจใครช่วยได้
คุณหมอไข้ผมไม่ลดไม่รู้หาย
ปวดระบมไปหมดทั่วร่างกาย
เจ็บมากมายชายคนนั้นพลันจับมือ

ด้วยตกใจเอ๊ะอะไรไอ้คนนี้
นานหลายปีเจอแล้วสิคนมาหือ...!!
มองแล้วยิ้มแย้มไปสายตาปรือ
ข้างกายถือขวดสุราน่า..เตะจัง

จรรยาบรรณของฉันมันค้ำคอ
อย่าทำร้ายใครหนอ รอจับขัง
ท่าไม่ดีคงจบเห่ เอ๊...เอวัง
ไม่หรอกยังคงปรานีมีให้มัน

เบื่อเสียจริงพวกเหล่าเฒ่าหัวงู
ตาเจ้าชู้กรุ้มกริ่มยิ้มน่าขัน
หลงตัวเองว่าหล่อหรือไรกัน
อย่ามาฝันไม่มีวันจะหันมอง

หยิบไรเฟลอยากจะยิงทิ้งให้หมด
ช่างรันทดยิ่งนักชีวิตหมอง
มีดแวววับเตรียมลับมาสำรอง
สับเป็นสองท่อนไปดีมั้ยเอย

เจียมบอดี้เจียมสังขารบ้างนะลุง
เดี๋ยวน้องนุ่งไม่นับถืออยู่เฉย-เฉย
เข้าใจผิดเข้าใจใหม่ให้รู้เลย
ที่ฉันเคยยิ้มให้ใช่รักเธอ

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

Rainsummer 6 พ.ย. 2547 17:36 น. - ID 65025

2191

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/65025 ที่มา: แต่งเองเจ้า , Rainsummer

6 พฤศจิกายน 2547 18:41 น. - comment id 365110

นั่นสิ คนเราเขาเคารพดีๆ เกิดดีแตกเพราะ
น้ำในขวดเนี่ยเหรอ ไม่ไหวนะคะ น้องๆระวัง
ตัวไว้อย่างนี้ให้มากๆเลยนะคะ

7 พฤศจิกายน 2547 17:12 น. - comment id 365543

อืมส์...
หนุกดี...
ว้า!!!!!!!!!!
ไม่น่าจบเลย..
กำลังเพลิน