ถ้าหากฉันรู้สักนิดว่าคืนวัน ที่เราเคยมีกันและกันชิดใกล้ ไม่มีวันจะหวนคืนกลับมาใหม่ และไม่มีเธออีกต่อไปใต้ฟ้าเดียวกัน ฉันคงจะรักเธอให้มากกว่านี้ คงไม่ปล่อยทุกวินาทีที่ผ่านผัน ทำให้เธอต้องอ้างว้างยามที่อยู่ไกลกัน เพียงเพื่อไปไขว่คว้าความฝันให้เป็นจริง แต่ในวันนี้เมื่อฉันได้กลับมา ไม่มีเธออยู่เป็นเงาของเวลาเหมือนบางสิ่ง เหลียวมองรอบกายเธอเลือนหายจากความจริง และดูเหมือนทุกสิ่งจะเหลือเพียงความทรงจำ ฉันไม่อาจรู้ได้ว่าเธอเจ็บปวดแค่ไหน ในช่วงเวลาที่หัวใจต้องทนทุกข์บอบช้ำ ถ้าหากสักเสี้ยววินาทีที่ฉันจะเอ่ยได้สักคำ ฉันขอโทษที่ไม่รู้ว่าใจเธอนั้นคิดอย่างไร
โคลอน 30 พ.ย. 2544 22:19 น. - ID 6463 
1768
2
0
1 ธันวาคม 2544 00:51 น. - comment id 22110
กลอนเพราะมากเลย ทั้งซึ้งทั้งเศร้าเลยล่ะ....อย่างที่เค้าบอกกันว่า กว่าจะรู้ค่า เราก็ต้องสูญเสียมันไปแล้ว...เป็นข้อคิดที่ทำให้เราเตือนตัวเองได้.....ที่จะใช้เวลากับคนที่เรารักให้คุ้มค่าที่สุด
1 ธันวาคม 2544 02:33 น. - comment id 22131
กลอนเพราะๆ.... มาเป็นกำลังใจให้จ้า....
1 ธันวาคม 2544 11:46 น. - comment id 22198
เสียใจแทนด้วย น้ำตาไหลแล้วนะ
1 ธันวาคม 2544 20:29 น. - comment id 22272
เศร้ามากเลยค่ะ.....เคยอยากบอกใครสักคนอย่างนี้เหมือนกัน....
2 ธันวาคม 2544 23:01 น. - comment id 22508
เศร้าจังเลย ใครบังอาจทำฝนของเราได้ แต่ปล่อยให้มันผ่านเลยไปละกันนะ อย่าเอามันมาให้ปวดกะหมองเลย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
