เจ็บอีกคราครั้งนั้ดั่งประหาร ใจสุดเจ็บแสบร้อนรนทรมาน ดั่งประหารข้าเสียจนชีพวาย โอนวลน้องเยาว์วัย ช่างกระทำได้นี่กระไร ใจหนอใจสั่งฆ่าจริงเสียเถิดไม่ ดีกว่าปล่อยให้ทรมาน ครั้งสองอีกหน ไหนเล่าพี่ต้องทนน้องยา แยกเสียดีกว่า อย่าพบกันอีกเลย......น้องแก้ว
13 ตุลาคม 2547 18:36 น. - comment id 350316
เสียเถิดเสียน้ำตาสักให้พอ อย่ามัวรอเศร้าทุกข์ไม่สุขใส อย่าทำเป็นหมองเศร้าเมาอาลัย อย่าทำใจเป็นดั่งใจทรมาน เมื่อย่อมรักมักทุกมีสุขสม ใจดวงระทมเพราะรักปมสุดแสน จากไปแล้วไปไกลไกลสุดแดน หากแม้นเจอะอย่าพบพากลับมาเลย อีกครั้งคราความรักมักบินหนี เหมือนวาจีถ้อยรักอันฉ่ำหวาน หลอกลวงเล่ห์เพทุบายสนุกสุขสำราญ ดั่งนิทานเลี้ยงแกะเล่ห์หลอกกัน ครั้งแรกรักมักพูดบ่อยว่ารัก สุดห้ามหักรักแท้ไม่แปรผัน ความรักพี่สุดซึ้งตรึงนิรันต์ รักไม่ผันแปรเปลี่ยนเรียงเป็นสอง เมื่อรักจางทางยากอันใดเล่า น้ำตาลเมาอุ้มดืมให้เสียผล พี่จากหนีไม่รักแล้วน่ามล นี่หรือคนว่ารักแท้แน่นิรันต์
13 ตุลาคม 2547 21:39 น. - comment id 350509
ความเจ็บช้ำฉันเคยเจอเลยเผลอเศร้า เลยมาเฝ้าคอยดูแลแต่ตอนนี้ ให้เธอรู้เอาไว้ในฤดี ฉันยังคิดห่วงเธอนี้นะเพื่อนเกลอ *-*กลอนน่ารักจัง*-*
14 ตุลาคม 2547 07:10 น. - comment id 350731
เมื่อเจ็บก็จงจำ อย่าขำทำเป็นเล่น ช่างหลบหลีกเล้น ก็เห็นเห็นกันอยู่
17 พฤศจิกายน 2547 00:20 น. - comment id 371782
เจ็บมากมั๊ยนะ...มาบัดกรีหัวใจให้นะ..อิอิ