ลืมไม่ได้...ไม่อยากลืม

Jeminine

ไม่ต้องกลัวว่าฉันจะเหงา...
และไม่ต้องพาเขามาให้ฉันรู้จัก
ก็ในเมื่อเธอเอง ยังไม่คิดจะรัก
ฉันก้อไม่ต้องการให้ใครมารัก มาใส่ใจ
จริงอยู่ ว่าตาของฉันยังดูเศร้า
ก็ความรู้สึกในใจมันปวดร้าวเกินจะห้ามไหว
ร้องไห้..ก้อแค่นั้น ใครเขาก็ร้องกันบ่อยไป
เธอจะมารู้สึกอะไร..กับคนที่เธอร้างลา
เปล่า...ไม่ได้โกรธ
และไม่เคยโทษ หรือต่อว่า
แต่ฉัน...ผู้หญิงเจ้าน้ำตา
จะให้ทำท่าว่าไม่เจ็บ ไม่ล้า ได้อย่างไร
อย่าพยายามทำให้ฉันรู้สึกดี
อีกหน่อยความรู้สึกแบบนี้ก็คงหาย
แต่ความทรงจำที่เราเคยมีต่อกันมากมาย
ฉันคงลืมมันไม่ได้...ไม่อยากจะลืม...				
comments powered by Disqus
  • mono

    19 พฤศจิกายน 2544 08:28 น. - comment id 20095

    เข้าใจค่ะ.....กลอนเพราะมาก ถึงจะดูเศร้าแต่ก็เข้มแข็งดีค่ะ
  • คะน้า

    19 พฤศจิกายน 2544 09:41 น. - comment id 20102

    ถึงจะบอกว่าเจ้าน้ำตา.... แต่ก็คิดว่าเธอเข็มแข็ง..แม้ตอนนี้ยังดูอ่อนแรง...ไม่นานคงแกร่งในหัวใจ///กลอนเพราะดีนะคะ
  • dokkoon

    19 พฤศจิกายน 2544 10:48 น. - comment id 20114

    เป็นความรู้สึกสูญเสีย + พยายามทำใจ กลอนเพราะมากจ้ะ
  • โคลอน

    19 พฤศจิกายน 2544 11:12 น. - comment id 20117

    เพราะมากค่ะ
  • ธนรัฐ สวัสดิชัย

    19 พฤศจิกายน 2544 14:18 น. - comment id 20136

    เพราะจังเลยจ้า
  • น้ำแข็ง

    20 พฤศจิกายน 2544 08:15 น. - comment id 20268

    เพราะจังเลย..
  • tweety

    26 พฤศจิกายน 2544 00:44 น. - comment id 21009

    บทนี้เพราะที่สุดเลยเจทท์ นิดว่าความหมายมันดีนะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน