ไม่ต้องกลัวว่าฉันจะเหงา... และไม่ต้องพาเขามาให้ฉันรู้จัก ก็ในเมื่อเธอเอง ยังไม่คิดจะรัก ฉันก้อไม่ต้องการให้ใครมารัก มาใส่ใจ จริงอยู่ ว่าตาของฉันยังดูเศร้า ก็ความรู้สึกในใจมันปวดร้าวเกินจะห้ามไหว ร้องไห้..ก้อแค่นั้น ใครเขาก็ร้องกันบ่อยไป เธอจะมารู้สึกอะไร..กับคนที่เธอร้างลา เปล่า...ไม่ได้โกรธ และไม่เคยโทษ หรือต่อว่า แต่ฉัน...ผู้หญิงเจ้าน้ำตา จะให้ทำท่าว่าไม่เจ็บ ไม่ล้า ได้อย่างไร อย่าพยายามทำให้ฉันรู้สึกดี อีกหน่อยความรู้สึกแบบนี้ก็คงหาย แต่ความทรงจำที่เราเคยมีต่อกันมากมาย ฉันคงลืมมันไม่ได้...ไม่อยากจะลืม...
19 พฤศจิกายน 2544 08:28 น. - comment id 20095
เข้าใจค่ะ.....กลอนเพราะมาก ถึงจะดูเศร้าแต่ก็เข้มแข็งดีค่ะ
19 พฤศจิกายน 2544 09:41 น. - comment id 20102
ถึงจะบอกว่าเจ้าน้ำตา.... แต่ก็คิดว่าเธอเข็มแข็ง..แม้ตอนนี้ยังดูอ่อนแรง...ไม่นานคงแกร่งในหัวใจ///กลอนเพราะดีนะคะ
19 พฤศจิกายน 2544 10:48 น. - comment id 20114
เป็นความรู้สึกสูญเสีย + พยายามทำใจ กลอนเพราะมากจ้ะ
19 พฤศจิกายน 2544 11:12 น. - comment id 20117
เพราะมากค่ะ
19 พฤศจิกายน 2544 14:18 น. - comment id 20136
เพราะจังเลยจ้า
20 พฤศจิกายน 2544 08:15 น. - comment id 20268
เพราะจังเลย..
26 พฤศจิกายน 2544 00:44 น. - comment id 21009
บทนี้เพราะที่สุดเลยเจทท์ นิดว่าความหมายมันดีนะ