๏ ความฝันวันเก่าเหลือเค้าร่าง รอยจางเจียนเหมือนจะเลือนหาย หวนถึงหนึ่งครั้งตั้งตะกาย ก่อนวายว่างล้มอุดมการณ์ ความยากบากบั่นมันกั้นกรอบ จึงชอบแต่ใช่ไร้แก่นสาร โลกหมุนวุ่นไปใครบันดาล คิดต้านเต้นสู้หรือกู้กล ความฝันวันเก่าจึงเปล่าว่าง เคว้งคว้างคล้ายกับยังสับสน ชีวิตวุ่นไปในวังวน เหมือนคนขาดหลักฤๅจักยัง มีฝันมั่นใฝ่ขอไขว่คว้า เหนื่อยล้ารึทิ้งสิ่งเคยหวัง ปลอบตนทนสู้กู้พลัง กระทั่งถึงสุดจุดปลายทาง ๚ะ ๑๑ มิถุนายน ๒๕๔๗
วฤก 11 มิ.ย. 2547 21:35 น. - ID 55122 
1479
5
0
11 มิถุนายน 2547 22:50 น. - comment id 284154
แค่ชื่อก็ต้องรออ่านแล้วละค่ะ
11 มิถุนายน 2547 23:38 น. - comment id 284184
บทนี้ตรงใจดีค่ะ ขอมาร่วมฝันของวันเก่าด้วยนะคะ ...........................................................................
12 มิถุนายน 2547 00:45 น. - comment id 284199
เวลารักษาความรู้สึก สำนึกทุกครั้งยังหวั่นไหว ความหวังตั้งอยู่คู่จิตใจ นานไปกลับเลือนเหมือนไม่เคย ยิ่งแก่ตัวอัลไซม์เม่อรไปเลย อิอิ
12 มิถุนายน 2547 02:38 น. - comment id 284214
อ่านแล้วนึกถึง.. บทที่ลุงเวทย์เขียนเลยค่ะ ผ่านเรื่องราวหนาวร้อนค่อนชีวิต อย่างรู้คิดรู้ค่าศรัทธาฝัน จะฝันเก่าหรือฝันใหม่.. ก็ดีใจแล้วที่ได้ฝัน อย่างนั้นใช่ไหมคะ..
12 มิถุนายน 2547 05:57 น. - comment id 284230
แม่เป็นฝันวันเก่าแต่แก่กล้า สะสมมาหลายคราครั้งความหวังเพิ่ม ทีละนิดทีละหน่อยค่อยต่อเติม คงจะเริ่มเห็นปลายทางห่างไม่ไกล
12 มิถุนายน 2547 15:59 น. - comment id 284376
จันทร์ส่องทราย..ปลายหาด..หยาดระยิบ.. ทรายกระพริบ..ส่องฟ้า..สู่สวรรค์.. ปลายชายหาด..ทะเลสาด..กระทบกัน.. เคล้าแสงจันทร์..เต็มดวง..ทรวงฤทัย.. จันทร์ส่องหาด..ทะเลสาด..มาสู่ฝั่ง.. ดูดดื่มดั่ง..แสงสวรรค์..พราวไสว.. ทรายระยิบ..กระซิบจันทร์..ผ่องอำไพ.. แสงสดใส..อาบทราย..อย่าสร่างซา..ฯ สวัสดีครับ เมกขอโทษด้วยนะครับ ไม่มีเวลาคอมเม้นท์เลยครับ งานยุ่งมาก ยุ่งจริง ๆ ขอให็โชคดีครับ บาย
12 มิถุนายน 2547 23:03 น. - comment id 284485
มาเป็นกำลังใจนะคะ ถึงจะไม่รู้จักอย่างเป็นทางการ แต่ก็ส่งใจมาเป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
