เรียมเหลือทนแล้วนั่นเห็นจันทร์ฉาย ในเงาแดดเพลางายหมายเริงฉันท์ เรียงวลีซ้อนลีลามากำนัล เพื่อเติมวันเขลาท้อต่อเดือนดาว หนาวลมร้อนอ่อนโยนยามราตรี ดาริกลี้ดวงตะวันอันเหน็บหนาว เกล็ดน้ำค้างพร่างแพรวจนแวววาว ยลเยี่ยงดาวพรูกล่นบนเวิ้งดิน เก็บเยื่อใจใส่ขันหมายปันแบ่ง ใครหมดแรงเพราะถูกโกงอย่างตงฉิน เฮ้อ....... ผมทำไม่ได้หรอกครับ ผมตั้งใจจะหลอกคุณ
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์ 15 พ.ค. 2547 10:41 น. - ID 53517 
1522
8
0
15 พฤษภาคม 2547 10:43 น. - comment id 268123
นึกสนุกตอนแรก ทำไปทำมาผมอายแก่ใจ จึงเลิกไปดื้อๆแบบนี้แหละ ขอโทษด้วยครับ
15 พฤษภาคม 2547 11:11 น. - comment id 268134
อ่านกลอนนี้แล้วคิดถึงลุงเวทย์กะครูไหวจังค่ะ
15 พฤษภาคม 2547 11:20 น. - comment id 268139
ขอโทษค่ะ เดี๋ยวคุณก่อพงษ์จะ * งง * ... ขอขยายความนะคะ.... คือ ... ลุงเวทย์เคยลงกลอนที่ไพเราะคำ แต่ไม่ครบความแบบนี้แหละค่ะ พอลงปุ๊บ คุณครูไหวฯ มาตีความให้ทีละบรรทัดๆ เลยค่ะ ... ขำดี..... อ่านตามมาตอนหลังจึงรู้ว่าเป็นวิธีให้ข้อคิดว่า ต้องเขียนกลอนให้ครบคำครบความอย่าเอาแต่ ไพเราะอย่างเดียว... ...นี่เป็นวิธียั่วยุอีกแบบนึงของคุณก่อพงษ์รึป่าวคะ.....
15 พฤษภาคม 2547 11:23 น. - comment id 268143
แหะ มีมโนธรรมสมชื่อก็ดีแล้วค่ะ อิอิ
15 พฤษภาคม 2547 11:33 น. - comment id 268155
!!!!!!!!! เมกกลับมาแย้วนะครับ ดีครับคุณก่อพงษ์ อิอิ วันนี้วันเสาร์อ่ะ นั่ง ๆ คิด นั่ง ฝัน ทำไงดีน้อ ? ทั้งเหงา ทั้งว้าเหว่ ทั้งปวดรวดร้าว แต่ก็ไม่มีที่ระบาย วันนี้ !! เมกจึงกลับมา กลับมาเป็นเมกกะคนเดิม ที่ถึงมีแต่เพียงภาพฝัน มันก็ยังดีกว่าไม่มีอะไรให้ฝัน..จริงป่ะ คิ_คิ อย่าหลอกเมกนะครับ อิ_อ....ิจะเป็นกำลังใจให้กันเสมอนะ......เมก
15 พฤษภาคม 2547 14:12 น. - comment id 268265
จะรออ่านแบบครบคำครบความนะครับ ^____^
15 พฤษภาคม 2547 14:42 น. - comment id 268280
พลิ้วไหว ไปตามอารมณ์
15 พฤษภาคม 2547 15:07 น. - comment id 268297
สวัสดีครับคุณห้องฝัน คล้ายๆอย่างนั้นครับ คุณtikiชมผมมากไปนะครับนั่น คุณเมกกะ เขียนตะวันเลยครับ จะได้หายเหงา ยากนะครับคุณ First_January สงสัยคุณต้องรอนาน และคุณพิกุลทอง ผมชอบลีลานั้นอยู่ แต่ผมเบื่อที่มันไม่ชัดเจนเลย ไม่รู้อะไรเป็นอะไร กำๆกวมๆตลอดบท งานของผมหลายชิ้นก็อาจเป็นแบบนี้ จนพลอยทำให้หลายคนคิดเลิกอ่านร้อยกรองไปเลย น่าเสียดาย สำหรับงานดี ๆ คนพิถีพิถันเขียน เอาจริงเอาจังมากๆ ก็พลอยไม่มีคนอ่านไปด้วย ผมเองก็จะใส่ใจมากขึ้นในการเขียน เพื่อจะไม่เสียหายแก่วงการ คนเขียนร้อยกรอง ซึ่งถ้ามีอะไรน่าติ น่าบอกก็บอกผมด้วย ตรงๆเลย ไม่ต้องกลัวผมช้ำใจ ผมก็คงเหมือนคุณ คือ อยากเสพงานดีๆ ใช่ไหมครับ ก.พ. ทำงานห่วยๆออกมาก็ชมได้ชมดี นั่นผมว่าไม่จริงใจต่อกันล่ะ
16 พฤษภาคม 2547 03:05 น. - comment id 268630
บางครั้ง หรือหลายครั้ง การเขียนคำประพันธ์ จะให้ถึงคำว่าบทกวีจริง ๆนั้นยาก แต่ไม่ใช่เรื่องยากที่จะหัด จะทำ... ตามภูมิคิด.ภูมิเรียนรู้ ภูมิฝึกฝนของคนในถิ่น ที่อาจมีเจตนาจะสื่อหรือแสดงจุดหมายอะไรออกมา ด้วยกลวิธีแบบใดที่เห็นว่าเหมาะสม คนชี้คือคนอ่าน คนเห็นว่าชอบหรือไม่อย่างไร ตามภูมิของแต่ละคนแต่ละที่แต่ละกาลเวลาอีกแหละ ที่สุดแล้วบทกวีคือการสะท้อนชีวิตของคนในถิ่น ไม่ว่าจะเป็นวิถีชีวิตส่วนตัวของคนเขียนจะเป็นกวีหรือคนเพ้อฝันหรือของคนในถิ่นนั้น ๆเองหรือวิถีสังคมในถิ่นทั้งหลายทั้งปวง.. การสะท้อนแบบ..น้ำใสไหลเย็นเห็นตัวปลา แหวกว่ายปทุมาอยู่ไหวๆ...ของสุนทรภู่ ถึงต้องมีชะตากรรมแบบใด ก็คงทราบ... กลวิธีของคนเขียน จะถึงขั้นเรียกเป็นกวี หรือไม่ เห็นว่าคงมีนัยการเขียน มีภูมิรู้ไม่มากก็น้อยด้วยนะ ไม่ว่าเขียนเรื่องส่วนตัวหรือส่วนใหญ่ ในนี้ คงไม่คาดหวังว่าจะเป็นก วี หรือเขียนบทกวีกันทุกคนหรอก แต่ก็คงอยากเขียน อยากให้คนรับรู้อารมณ์ ความคิด ความรู้สึก ต่อปัญหา เรื่องราวส่วนตัว หรือที่เกิดในถิ่น กลวิธีจึงเห็นเป็นแบบที่เห็นแล้ว คิดว่าคงไม่ถือสาเพราะว่ามิใช่สนามสอบเป็นจอหงวน และคงไม่คิดเป็นด้วยน่ะ เชื่ออย่างนั้น...สนามนี้ก็บอกชัดแล้วว่าทุกบทมีความหมายสำหรับคนที่อยากให้มีความหมายกับใครสักคน ก็คงพอนะ ..คงไม่หวังเลิศหรูดูงามกับแบบแผนธรรมเนียมการเป็นก วี หรือ บ ท ก วี จริง ๆจังๆ อะไรนั่น.... ขออย่าจริงจังกับความรู้สึกคนอยากเขียนเลยนะครับ ....ให้เขาหายใจด้วยลมหายใจบริสุทธิ์ของเขาเถิดนะ กรอบทั้งหลายทั้งปวงของกวีหรือบทกวีจะมีแบบแผนหรือไม่...สมัยหนึ่งเคยมีการเสนอให้เผาทิ้ง เพราะเห็นว่าขัดขวางการก้าวขึ้นบันไดน่ะ เอาเก็บไว้ก่อน..ดีไหม ให้หัวใจ วิญญาณ ลมหายใจเสรีของคนอยากเขียนได้หลุดพ้นพันธนาการทั้งปวง เป็นไปตามวิถีของเขา จะได้ไหม...ให้เขาคิด เขากบฏ ให้เขามีชีวิตอยู่ในโลกของเขา เถอะนะ...คนทุกคนมีสิทธิเลือกชีวิตที่เป็นของเขา..เขากบฏ เขาจึงมีชีวิตอยู่ (ซาร์ท ) .. เขียนเล่น ๆน่ะครับ อย่าคิดมากนะครับ .. น้ำเป็นของปลา ฟ้าเป้นของนกได้ทั้งหมดเสียที่ไหน..สรรพสิ่งยังมีอีกมากมาย..จริงไหม ^_^...
16 พฤษภาคม 2547 03:13 น. - comment id 268631
อ้อ ..ถ้า ก.พ ทำดีจริง จะมีมาตรการให้ข้าราชการออก 5 % ซึ่งคนด่าทั้งประเทศหรือ... ร้องเพลงใน--เกะดีกว่าครับ จริงใจกว่ารัฐบาลแยะเลย สาว ๆในนั้นน่ะ ^_^..
16 พฤษภาคม 2547 03:48 น. - comment id 268635
ครับผม ผมยิ้มชอบใจที่คุณเขียน จริงครับ ขอบคุณมากด้วย
16 พฤษภาคม 2547 07:57 น. - comment id 268639
ขอเข้าอนุญาติผ่านคุณก.พ นะคนดี ถึง คนดึก.ผ่านมา คุณถอดใจพุดพัดชามา บอกความในใจเลยค่ะ สำหรับพุดคิดว่า เปิดใจ..ตามใจเสรีขอ แค่มีดวงใจละมุนยังลมหายใจหอมกรุ่น รักบทกวี รักดอกไม้รักธรรมชาติ และที่สำคัญรู้เอื้อน้ำใจฝันแบ่งปัน วิญญาณอิสราเสรีในรักเพื่อนมนุษย์ หยุดแบ่งแยก ก็งามพอก็งามใจแล้วค่ะ ด้วย.. ใจ..ดวงดี
16 พฤษภาคม 2547 10:53 น. - comment id 268681
ครับผม
19 พฤษภาคม 2547 17:22 น. - comment id 270842
อืมช่างน่าเศร้าอะไรเยี่ยงนี้ แวะมาทักครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
